Wat ik heb voorspeld, komt iedere dag dichterbij: zowel federaal als op Vlaams niveau belandt de N-VA aan de zijkant, ofwel gaat ze mee, en blijft er van haar VLAAMS programma niets meer over dat de moeite loont. Dat was initieel de bedoeling van het Belgische regime, en dat wordt thans elke dag meer en meer door alle feiten bevestigd.
Alleen blijft de vraag of BDW nu werkelijk een gehaaid politicus is, dan wel een politiek Vlaams "oen" van formaat, voorlopig nog open, als iemand anders al dan BDW daar een antwoord zou kunnen op geven. Het achterste van zijn tong zal hij wel niet laten zien, zoals dat de gewoonte is, zeker bij "tsjeven", nieuwe en oude.
Ik verklaar me even nader.
Voor de verkiezingen werd door de uittredende regering met opzet nagelaten de nodige grondwetsartikelen voor wijziging vatbaar te stellen, nodig om tot een verdere staatshervorming te komen. Daardoor zat BDW al direct in een comfortabele positie, want hij was op voorhand al door anderen geblokkeerd. Hem kon al niets meer worden verweten.
Tijdens de campagne verklaart BDW met klem dat het hem eerst te doen is om zo snel mogelijk, en nog voor de vorming van een federale regering, een Vlaamse centrum-rechtse coalitie uit de grond te stampen. De CD&V verzet zich daar openlijk tegen bij monde van o.m. Kriske Peeters, en meent dat eerst een federale regering dient gevormd. Je weet wel, de dringende sociaal-economische toestand, Europa en nog meer van die uitvluchten.
Direct na de verkiezing, het gebeurt nog nooit zo snel, wordt BDW door de Koning - die zeker geen minnaar is van BDW en zijn N-VA - meteen aangesteld tot informateur. Met alle "égards", want er wordt aan toegevoegd dat de Koning de overwinning van de N-VA als democratisch beschouwd. Dat onze Philippe het water zeker niet heeft uitgevonden, weet iedereen, wat meteen bewijst dat de brave zeun plichtsgetrouw de hem in het oor gefluisterde directieven direct ter harte neemt.
Van een informateur weet men dat die in principe zelden tot formateur wordt gepromoveerd, ook BDW weet dit.
Terwijl brave Bart wat verkennende federale rondjes mag draaien als bezigheidstherapie, gaan de Waaltjes, tegen hun eigen oekazes in, want eerst diende toch een federale regering gevormd, direct over tot het smeden van een nieuwe coalitie op Waals en Brussels niveau, een coalitie van verliezers nota bene, met de MR aan de zijkant. Zo pakken ze BDW-tje op magistrale wijze in snelheid. Geen centrum-rechtse regering, maar een voortzetting van de oude coalitie.
Ondertussen staat ons geduldig Bartje nog nergens, en wordt hem zodoende al direct het al weinige gras dat er overbleef, van onder de voeten gemaaid.
Gehaaid als ze zijn, laat het zich raden dat de Waaltjes nu zullen eisen dat hun regionale coalitie partners nu ook tot de federale regering zullen moeten toetreden, zodat Bartje kan kiezen tussen in een regering met Socialisten en CD&V zitten, of aan de zijlijn gedurende 5 jaar gaan toekijken in de oppositie. Gaat ze met de PS in zee, dan verloochent de N-VA meteen direct één van haar grote kiesbeloftes, en zal er van haar zo fel verdedigd verkiezingsprogramma door het vele water zelfs geen rosé meer overschieten. Daar staan ze dan, de Vlaamse strategen van mijn voeten. Beschamend is het enige woord dat hier past.
Blijft tot slot de prangende vraag waarom BDW dan uberhaupt de opdracht van informateur vanwege de koning heeft aanvaard, als hij dan toch binnen de kortste keren wilde overgaan tot het vormen van een Vlaamse regering, zonder te wachten op de federale coalitie gesprekken. Waarom beide punten terzelfdertijd willen uitvoeren? Welk duister spel wordt hier eventueel opgevoerd?
En meteen ook mijn in het begin gestelde vraag: is BDW een gehaaid politiek beest, dan wel een kluns?
That's the big question. Mij lijkt het eerder het tweede. Misschien was dat vermageren achter alles wel niet zo'n goed idee.
En zoals ik in een vorige reactie al schreef: de overgelopen VB-er zal beteuterd staan kijken naar de dode Vlaamse N-VA-mus in zijn hand. Harde les voorwaar. Maar hopelijk een nuttige voor de toekomst: van België heeft Vlaanderen niets te verwachten, en die verdampingstrategie, vergeet die maar. Nooit zullen de francofonen in dit land goedschiks hun comfortabele parasitaire positie zomaar prijs geven, lees hun eigen graf mee delven, en wie kan hen dat kwalijk nemen.
Dan kies ik voor de democratische oplossing van het VB, eenzijdige uitroeping van Vlaanderens onafhankelijkheid. Een andere weg is een utopie, dat is nu wel voldoende bewezen.
06-06-2014, 10:17
Geschreven door Geronimo
|