Ik ben zo al geen fervente Tv-kijker. Sinds ik alleenwonende weduwnaar ben, kijk ik bijna uitsluitend nog naar de Tv-journaals, met soms eens iets anders als dat in die journaals wordt aangekondigd (iets wat bv later op een ander programma wordt uitgezonden). Sinds het debat van de drie Vlaamse federale vice-premiers en de spelletjes die daar rond werden ineengestoken, heb ik echter afgehaakt. Ik ben de cijferovervloed meer dan zat. Ze doen maar, waarschijnlijk tot de vooravond van 25 mei, maar niet meer met mij.
Dat becijferen was trouwens een nieuwigheid in België, waar het vroeger grotendeels natte vingerwerk was en ‘veel beloven, weinig geven doet de zotten in vreugde leven’, zowat de norm. Zal het nu anders zijn? Ik geloof er niets van. Zelfs al zouden alle becijferingen van alle partijen kloppen, vanuit hun standpunt alleszins, dan zal men nooit krijgen wat men hoopt, zelfs niet als men voor ‘de goei’ gestemd heeft. Reden daarvoor is, zoals ik hier al eens geschreven heb, dat – om een partij alles te laten verwezenlijken wat ze belooft – ze de volstrekte meerderheid moet halen, wat in dit land onmogelijk is. Om te weten wat wél mogelijk is, moet men wachten tot na 25 mei en zien welke partijen er een of meerdere regeringen gaan vormen. Dan kan men de becijfering van de nieuwe meerderheidpartijen bij elkaar tellen en/of aftrekken en is er kans een idee te krijgen van de mogelijkheden, nog niet van de uitvoerbaarheid. Er is maar één zekerheid: als de partij, waarvoor je gestemd hebt, niét in een nieuwe regeringsmeerderheid terecht komt, dan kun je alvast stellen dat het becijferde programma waarin je u zou kunnen gevonden hebben, weinig tot geen kans zal maken.
Tenslotte zullen al die becijferingen geen mensen overtuigen die sowieso voor een bepaalde partij hebben gekozen, zelfs niet als een van de andere partijen iets zou voorstellen dat hem nuttig zou zijn. Er bestaat nog altijd zoiets als emotie en partij getrouwheid. Het zal er dus voor de V-partijen op aan komen op 25 mei incontournable te worden en als de bliksem een Vlaamse deelregering te maken. Tegelijkertijd kan dan ook wel onderhandeld worden op federaal vlak, maar dan mét de gewestelijke stok achter de deur. De zaken omdraaien betekent een nieuwe gooi naar het breken van dat wereldrecord van 541.
|