|
Een algemene dooddoener t.o.v. de voorstellen van de N-VA vanwege de trado’s is, dat ze geen tweede regeringsformatie meer willen meemaken zoals die van de 541 dagen en dat men als gevolg daarvan niet eerst een Vlaamse deelregering en pas daarna een federale zou kunnen vormen. Dit is flauwe kul en wel om meerdere redenen.
Om te beginnen was er tijdens de 541 dagen wel degelijk een Vlaamse deelregering die haar taken netjes uitvoerde zoals dat gevraagd werd. Bij een volgende formatiecrisis zou dat nog eenvoudiger kunnen worden, daar de deelregering dan over heel wat meer geld zal beschikken dan nu het geval is.
Volgens Kris Peeters heeft de Belgische staat toen zo’n kleine 400 miljoen euro verloren, omdat ze hogere rentes moest betalen op de eigen schulden. Ten eerste de vraag: wie was er schuldig aan het maken van die schulden? Als men minder schulden had gemaakt, een kans die de regeringen Verhofstadt hebben laten liggen, was dat bedrag nooit zo hoog geweest. Eigen schuld, dikke bult.
Tijdens het vormen van een nieuwe federale regering kan de regering in lopende zaken alleen maar werken met de zgz ‘twaalfden’ en dus maandelijks niet meer geld opmaken als het jaar ervoor. Tijdens de regering Leterme in lopende zaken is er op die manier heel wat bespaard geworden.
Zelfs al zou men de vorming van de federale en de gewestelijke regeringen gelijk opstarten, dan zal de gewestregering zonder ongelukken steeds veel sneller gevormd kunnen worden dan de federale. Tijdens de 451 dagen kregen we een zgz ‘tijdslijn’, dan een informateur (De Wever), dan een formateur (Di Rupo), dan twee bemiddelaars (Flahaut en Pieters), dan een verduidelijker (De Wever), dan nog eens een bemiddelaar (Vande Lala), dan een tweede informateur (Reynders), dan een onderhandelaar (Beke) en dan de eindformateur (Di Rupo), die er nog eens zes maanden over deed. Maar van dat hele hierboven genoemde gezelschap krijgt alleen De Wever de schuld van de 451 dagen.
En als de vorming van de volgende federale regering het record van de 451 zou kloppen, so what? Een reden temeer om vast te stellen dat dit land inderdaad niet meer federaal bestuurbaar zou zijn. Daarop zijn dan twee antwoorden: ofwel een ander systeem op poten zetten (bv confederalisme) ofwel er helemaal mee ophouden. Stel trouwens eens voor dat het inderdaad niet zou lukken en dat we ondertussen ook geen gewestregeringen zouden hebben omdat die – volgens de redering van de traditionelen – pas daarna gevormd zouden kunnen worden. Dat zou pas een complete chaos zijn, Oekraïne waardig!
|
