Sinds Mia Devits werd weggepest als vakbondschef van het unitaire ABVV (stel u voor: een vrouw de baas en dan nog een Vlaamse!), is daar al een tijdje een machtsstrijd aan de gang voor de opvolging, waarbij de baasjes van de verschillende onderafdelingen zich als kemphaantjes profileren en er mede van de oorzaak zijn dat de rode vakbond eigenlijk voor geen enkel redelijk voorstel te winnen is om een einde te maken aan de hetze rond het generatiepact. Bij die onderlinge strijd mijdt men ook geen slagen onder de gordel en dat heeft Herwig Jorissen, baas van de rode metallo's, mogen ondervinden. Men had gelekt dat hij als zeventienjarige (!) ooit was aangesloten bij het VMO, de Vlaamse Militanten Organisatie. Kan het erger? Niemand minder dan Phara de Aguirre, de pasionaria van de rode VRT, legde Jorissen daarvoor op het rooster in het programma "De zevende dag".
Het kwam nogal kleintjes over dat de vakbondsman, die wist te vertellen dat het lek uit eigen gelederen kwam, zich voor zijn jeugd verontschuldigde. Dat hoefde hij helemaal niet te doen. Hij had bv kunnen verwijzen naar André Leysen, groot-industrieel, die tijdens de Tweede Wereldoorlog lid was van de Hitlerjügend, iets waarvoor hij nooit is aangerekend. Of naar Hugo Schiltz, die er in eerste instantie wél voor aangerekend werd, maar later vergeven, toen hij van zijn Volksunie een Belgische partij maakte, hijzelf "Leve België" riep en zich bekeerde tot de politiek correcten in ruil voor een ministerpostje. Jorissen had het ook in eigen rangen kunnen zoeken en kunnen verwijzen naar huidig minister Van den Broucke, die in zijn jeugd lid was van een marxistische beweging met sympathieën voor een goddeloos en moorddadig systeem dat heel wat meer doden op zijn kerfstok heeft dan Hitler en zijn Nationaal-Socialisten. Of naar Johan Van Hecke, in een vroeger leven nog voorzitter van de CVP, maar in zijn jeugd ook Trotskist. Nu weet ik wel dat de politiek correcten het die laatste twee nooit kwalijk zullen nemen, want uiterst links wordt niet met de vinger nagewezen en zeker niet door Phara, die waarschijnlijk zelf wel enkele (Baskische?) voorvaderen heeft die misschien ook wel boter op hun hoofd hadden. Dat haar hobby om hier inquisitie te spelen een Spaanse uitvinding is, zal ze zelf misschien ook niet leuk vinden. Jorissen mag nog blij zijn dat Phara er niet is achter gekomen dat men bij hem thuis vroeger misschien wel een Duitse herdershond had. Dan was het hek helemaal van de dam geweest!
Het spelletje, dat men nu met Jorissen speelt, noemt men "karakterbeschadiging" en komt uitgebreid voor bij Amerikaanse verkiezingen. Daar schakelt men er tegenstanders mee uit die vreemd zijn gegaan, hun erewoord hebben gebroken, gefraudeerd hebben of hun belastingen ontdoken, maar niet omdat ze ergens in hun puberjaren lid zijn geweest van een veredelde plakploeg. Daarvoor moet men in België zijn.
Wat kan een land toch klein zijn!