|
Dat ik in mijn vorige blog de ontslagen bij Henrad als laatste in de rij meldde en niet Sony, was omdat het Japanse bedrijf al eerder laten weten had dat het wereldwijd 5.000 banen zou schrappen. Alleen waren er toen nog geen exacte cijfers bekend voor o.m. Sony in Zaventem. De ontslagen in kleine en middelgrote bedrijven, die we nu bijna dagelijks meemaken zijn trouwens klein bier voor wat ons over dit en enkele jaren zou kunnen te wachten staan in de Chemie.
Volgens Jim Ratcliffe, de grote baas van chemiereus Ineos (51 fabrieken, 15.000 werknemers, waarvan 1.900 in België verspreid over 6 productievestigingen en één onderzoekslabo), worden de Europese chemiebedrijven uit de markt geprijsd door die uit Amerika, waar de gasprijzen driemaal lager liggen en die van de elektriciteit de helft. Hij ziet hier alleen maar groene belastingen, sluitingen van kerncentrales, verdwijnen van exportgerichte bedrijven en geen schaliegas activiteiten.
De ontginning van schaliegas groeide in de States tussen 2008 en 2011 jaarlijks met meer dan 50%, waardoor de VS in 2013 al aan 86% van hun energiebehoeften zelf konden voldoen. In Europa is er naar schatting 12% van alle schaliegas wereldwijd, maar niemand wil hier zelfs maar proefboringen naar doen. Ook de Vlaamse regering niet, die een proefproject in de Kempen heeft afgeblazen. Dat het boren naar schaliegas gevaren met zich mee zou brengen, is tot nu toe nergens bewezen. Er zullen altijd nevenverschijnselen zijn, maar dat heeft men ook met het boren naar olie en aardgas. Vraag het maar eens aan de Groningers, om nog te zwijgen over wat er in de Golf van Mexico gebeurd is.
De chemische sector zorgt wereldwijd voor 4.300 miljard dollar inkomsten en alleen in Europa voor meer dan één miljoen directe en zo’n vijf miljoen indirecte banen. Daarmee vergeleken zijn de sluitingen die we dit jaar in dit land al hebben meegemaakt peanuts.
Tenslotte nog dit: uitgerekend in de chemie wordt er momenteel bij ons gestaakt bij Lanxess in Zwijndrecht en Omnichem in Wetteren. De toekomst van deze bedrijven wordt echter niet hier bepaald, maar wel in de buitenlandse hoofdkwartieren. Volgens de (Vlaamse) CEO van BASF in Antwerpen zien de vakbonden het grote(re) verhaal niet. Tijd om ze een bril te geven, zou ik zeggen.
|
