Gisteren maakten we in de Kamer nog eens een scheldpartij oude stijl mee tussen Dirk Van der Maelen (SP.a), notoir lid van de afgunstmaatschappij en minister zonder Financiën Koen Geens. Dat gebeurde n.a.v. het dispuut over de loonverhoging van drie topmensen bij het rest Dexia. Zo’n loonsverhoging met 30% tot 450.000 euro krijgt men de dag van vandaag niet meer verkocht, zeker niet bij een bedrijf dat 42 miljard beheert, waarvoor de Staat garant moet staan. Tegelijkertijd is dat toch de reden, waarom Geens in eerste instantie die loonsverhoging wél wou toestaan. Die mensen moeten er nl voor zorgen dat dit land straks weer geen extra miljarden op tafel zal moeten leggen, wat aardig meer zal kosten dan die loonsverhoging met 30%, waarbij het dan nog om bruto getallen gaat (wat er meestal niet wordt bij verteld). Ik heb zo de indruk dat die jobs niet zijn weggelegd voor Janneke en Mieke. De uitleg van Geens dat hij al blij is dat hij CEO Karel De Boeck bij Dexia nog twee jaar kan houden, spreekt dan ook boekdelen.
Ondertussen zal Geens nu ook zo wel stilletjesaan begrepen hebben dat de Belgische politiek een beestenspel is. De discussie over de Dexia lonen is niet de eerste waarbij Geens geconfronteerd wordt met politieke denkwijzen die haaks staan op zijn eigen logica. Denk maar aan zijn idee over de hervorming van de spaarboekjes, waarbij hij ook heeft moeten inbinden en de discussie toen eveneens ging onder de zgz Vlaamse ‘bondgenoten’ in de federale regering. De oppositie kijkt ernaar en geniet ervan.
Met de komst van Geens leek het even alsof CD&V het wit konijn had binnengehaald dat de bloedarmoede van de partij zou stoppen. Kris Peeters heeft geen zin in de federale politiek, De Crem kijkt uit naar een topjob bij de NAVO en de rest van wat nog meespeelt is niet genoeg gekwalificeerd om federaal nog een eersterangs rol te kunnen spelen. Met Geens dacht men zelfs iemand te hebben binnengehaald met ‘premiercapaciteiten’, in zoverre dat hij van francofone kant al gesuggereerd werd als een opvolger voor Di Rupo. Dat laatste dan om CD&V te paaien en als alternatief lokmiddel om te vermijden dat die partij straks federaal niet meer zou meedoen zonder meerderheid in Vlaanderen, voor zover men tenminste Beke mag geloven. Geens’ wittebroodsweken lijken voltooid verleden tijd, hoe leuk hij het allemaal ook scheen te vinden. Na zijn speech van gisteren, weten we in elk geval dat hij geen ‘aapje’ is*, wel CEO zou kunnen zijn van Belgacom en Bpost, maar niet goed genoeg is voor Dexia. Het is genoteerd.
* Hiermee verwees Geens naar de bekende Engelse uitdrukking: ‘If you pay peanuts, you’ll get monkeys’.
|