|
De laatste triomfkreten van het zgz ‘Toekomstcongres’ van Open VLD waren amper uitgestorven, of er kwam een anticlimax die kan tellen. Annick De Ridder, vroegere voorzitster van de jong liberalen, ex-fractieleidster van de partij in de Antwerpse gemeenteraad en tot gisteren Vlaams parlementslid voor Open VLD, heeft ontslag genomen uit de partij en is overgestapt naar de N-VA.
Annick De Ridder is 34 en was reeds meer dan 15 jaar actief bij de Vlaamse liberalen. Haar hele politieke leven, zeg maar. Liberaler kan moeilijk. Twee jaar geleden kreeg ze een job aangeboden bij de Katoennatie van Fernand Huts, diepblauwe maar eveneens diep in de eigen politiek ontgoochelde liberaal, al zal die wel niet veel met het ontslag van De Ridder te maken hebben gehad. Toch heeft de job bij ‘de privé’ Annicks ogen geopend. Ze kwam daar nl in rechtstreeks contact met de Vlaamse bedrijven in het algemeen en de bedrijfsleiders in het bijzonder en kon niet anders dan vaststellen dat de Vlaamse bedrijven het leven steeds ondragelijker wordt gemaakt door de huidige regering Di Rupo, die dus ook gesteund wordt door Open VLD, haar eigen partij. Net zoals zopas Johan Van Overveldt, die vanuit een ander gezichtsveld besliste dat het zo niet verder kan, is ook Annick De Ridder tot de conclusie gekomen dat het programma van de N-VA en dan zeker het economisch-sociale luik ervan, beter aansluit bij het liberale denken dan het retro-programma dat nu door het komische duo Rutten-De Block als alleen zaligmakend wordt verkocht.
Ik heb zo de indruk dat er ons de volgende weken en maanden nog spectaculaire overstappen te wachten staan. Vlaanderen is Di Rupo gewoon beu en niet alleen hem, maar ook de partijen die hem vanuit een Vlaamse minderheidspositie steunen. Annick De Ridder heeft het verschil ingezien tussen de officiële politieke excuusuitleg van de Open VLD en de werkelijke impact van de PS-dominantie op het Vlaamse bedrijfsleven. Als de zaken in die richting blijven evolueren, zou een meerderheid in het Vlaamse parlement na 25 mei 2014 geen utopie meer kunnen zijn en zouden de Vlaamsnationalisten straks over de hefboom kunnen beschikken om dat Belgische carcan eindelijk te doorbreken.
|
