|
Overdaad schaadt, gaat het adagium en dat geldt zeker voor een land
met twee koningen, drie koninginnen, tien provinciegouverneurs, zes regeringen
en zeven parlementen. Dat er in zon land misbruiken ontstaan is feitelijk de
normaalste zaak van de wereld. Door het ophopen van al die instellingen en
entiteiten ziet men al lang het bos niet meer van de bomen en moet men er
meestal een specialist bijhalen als er iets echt verkeerd loopt.
Neem nu al dat gehannes over bonussen en uittredingsvergoedingen als men
van de ene dikbetaalde job naar de andere overstapt. De meeste mensen die
daarvan profiteren maken gewoon gebruik van de bestaande wetten en het feit dat
sommige zo eerlijk zijn er geen misbruik van te maken, verandert niets aan de
kern van de zaak.
Het eenvoudigste zou zijn een deel van die instellingen en entiteiten gewoon
af te schaffen, iets wat ik in deze rubriek al meer dan eens heb bepleit. Als
dat toch niet gebeurt, dan moet men de wetten daaromtrent maar veranderen.
Probleem daarbij is dat onze wetgeving nu al meer dan ingewikkeld genoeg is en
bij aanpassingen meestal niet vereenvoudigd maar eerder ingewikkelder wordt
gemaakt. Zolang dat echter niet gebeurt, moet men gewoon de wet volgen. Dura
lex, sed lex, de Romeinen wisten dat al. Dat verhaaltje van Big Maggie over
haar Romeinse keizerin klopt trouwens niet. Het was de keizer en niet de
keizerin die over het leven van een verslagene in de arena kon beslissen door
de duim omhoog of naar beneden te houden en verder had dat niets met de
Romeinse wetgeving te maken. De keizer stond nl boven de wet, zoals die van
Oostende bij ons. Enfin, dat denkt die toch.
|
