|
Democratie blijkt zijn grenzen te hebben. Dat weten ze nu ook in
Egypte, waar de ene partij zegt dat ze democratisch verkozen is (officieel is
dat ook zo) en de andere dat ze er misbruik van gemaakt heeft (o.m. omdat Morsi
zich boven de wet stelde). Van overal ter wereld worden de Egyptenaren nu
aangemaand zich te houden aan de democratische regels. Welke regels? Die mensen
weten amper wat democratie is.
In
een echte democratie heeft de meerderheid het voor het zeggen. Dat is 50% +1. Die meerderheid wordt dan wel verondersteld
zich te houden aan de bestaande grondwet. In de praktijk gebeurt zoiets
praktisch alleen in landen met een democratische traditie en dan nog. Want bij
ons in België gebeurt dat helemaal niet. Wij leven in een zgz consensus
democratie, waarbij over alles en nog wat akkoorden moeten worden afgesproken,
maar wat er toe leidt dat de (Franstalige) minderheid het feitelijk voor het
zeggen heeft. Om dat te bekomen heeft men allerlei vetos, grendels,
alarmbellen en quota ingevoerd, waardoor de (Vlaamse) meerderheid niets kan
bereiken, tenzij het bereid is steeds daarvoor te betalen. Dat het zover is kunnen
komen is trouwens niet in de eerste plaats de schuld van de Franstaligen, wel
van de eigen verkozenen uit de traditionele Vlaamse partijen die zich keer op keer
laten rollen hebben, tegen het belang van hun eigen achterban in.
Zo
wordt in het vooruitzicht van de verkiezingen van mei 2014 nu al van alle
kanten druk uitgeoefend om a.u.b. weer niet te beginnen met eindeloze palavers
om een federale regering te kunnen vormen. Op die manier, zegt men, wordt dit
land geblokkeerd. Dat is een lachertje, want België is permanent geblokkeerd.
Het land bestaat uit twee helften die compleet naast elkaar leven. Partijen
weten reeds bij voorbaat dat de electorale beloftes die in Vlaanderen of in
Wallonië gedaan worden, niet kunnen verwezenlijkt worden, tenzij die van het
andere landsgedeelte ermee akkoord gaan. Als gevolg daarvan heeft men ook
steeds een excuus als zon partijprogramma ofwel niet kan gerealiseerd worden
of alleen als er extra voor betaald wordt. Consensusdemocratie is dan ook maar
een schijndemocratie. Als een partij in dit land ook maar een schijn van een
kans maakt om zijn electoraal programma erdoor te krijgen, moet dit land eerst
gesplitst worden. Dat zou dan ook de inzet moeten worden van mei 2014.
|
