Leterme heeft dus eieren voor zijn geld gekozen. Hij blijft adjunct secretaris-generaal bij de Oeso, waar hij meer dan waarschijnlijk aan een tweede ambtstermijn van twee jaar zal beginnen en zal aan geen enkele verkiezing van mei 2014 deelnemen. Zoals ik reeds schreef in mijn blog van vorige week vrijdag ‘riskeerde’ hij nog steeds verkozen te worden, maar zou het wel eens kunnen dat hij daarna zichzelf zou tegenkomen na een zoveelste eventueel drama bij de Dexia restbank, waarvoor hij (én Didier Reynders) hebben getekend.

   In de uitzending van Terzake van dinsdag werd hij niet alleen de mantel uitgeveegd door econoom Ivan van de Cloot, maar werd er tevens een verpletterend negatief beeld van hem getoond via fragmenten van vroegere Tv-uitzendingen, waarin Leterme niet alleen gekapitteld werd door Van de Cloot en collega econoom Geert Noels, maar vooral door Johan Van Overtveldt, hoofdredacteur van het economische weekblad Trends, dé specialist ter zake, die echt geen blad voor zijn mond nam. Als antwoord op de beschuldigingen kon Leterme alleen maar zeggen dat hij had kunnen garanderen dat de rekeninghouders van Dexia geen cent zouden verliezen en dat de globale rekening van de Dexia affaire pas bekend zal zijn als alles afgerond zou zijn. Dat laatste kan nog enkele tientallen jaren duren, zodat we hier wel degelijk kunnen spreken van een ‘na ons, de zondvloed’. Van de Cloot repliceerde trouwens ook heel gevat, dat inderdaad de centen van de rekeninghouders van Dexia door Leterme werden gevrijwaard, maar dat het tenslotte de Belgische belastingbetaler zal zijn die het kind van de rekening zal worden. Dat laatste komt er op neer dat iedereen die géén rekeninghouder was bij Dexia deze rekening ook mee mag betalen: tot nu toe al zo’n 6 miljard euro en straks misschien een veelvoud ervan*.

   Leterme kiest nu voor de vlucht vooruit en zet daarmee niet alleen de Belgische belastingbetaler een neus, maar ook zijn eigen partij, die hij verweesd achterlaat. In zijn West-Vlaamse regio zal zijn partij de schade nog wel kunnen beperken met Crevits en ‘Straffe’ Hendrik Bogaert, op federaal en Europees vlak is de electorale schade niet te overzien. Buiten Leterme, bij de laatste grote verkiezing nog goed voor zo’n 800.000 stemmen, zijn ook Torfs en Vervotje opgestapt die samen ook goed waren voor zo’n kwart miljoen stemmen. Wat Europa betreft heeft Ivo Belet, nu nog europarlementslid, al toegegeven dat zijn partij in Europa waarschijnlijk twee tot drie zetels (van de vijf!) zal verliezen, reden waarom hijzelf nu al op zoek is naar een plaatsje op een andere lijst. Het zal daar drummen worden. Marianne Thyssen zal de Europese CD&V-lijst trekken en er stemmen halen, enkel en alleen omdat ze op die eerste plaats staat. De vrij kleurloze dame, die bij de vorige federale verkiezing de partij ook niet kon redden, spreekt echt niet tot de verbeelding en datzelfde geldt voor Steven Vanackere, de vroegere coming man die roemloos ten onder ging als federaal minister.

   Blijft alleen nog Kris Peeters over. Plus natuurlijk de ‘high potentials’ van Innesto, het geesteskind van ‘Markske’ Beke, die zich tot nu toe vooral hebben kunnen doen opmerken door het lanceren van nieuwe ideeën die weinigen konden enthousiasmeren. Er zal meer nodig zijn om de vroegere ‘grand party’ van een debacle te redden.

* Op één punt had Leterme in de Terzake uitzending wél gelijk, nl toen Van de Cloot refereerde naar de ‘omfloerste’ doodsbedreigingen die hij zou gekregen hebben n.a.v. zijn verklaringen over de Dexia affaire. Leterme zei toen, dat Van de Cloot in een dergelijk geval klacht had moeten neerleggen i.pl.v. de calimero uit te hangen en anders zijn mond daarover moet houden.