Volgens een zekere Alexandre Lesiw, directeur-generaal van de federale overheidsdienst
(FOD) Maatschappelijke Integratie is het niet juist wanneer wordt gesteld dat
Wallonië en Brussel hun leefloners niet zouden activeren. In het Brusselse
Gewest worden, volgens hem, 5 op de 1.000 inwoners geactiveerd, in Wallonië 2,6
en in Vlaanderen slechts 1,63. De man, die duidelijk van francofone afkomst is,
vergeet er wel bij te vertellen dat, als men die cijfers vergelijkt met de
totale bevolking, men een heel ander beeld krijgt. Het aantal leefloners in
Wallonië bedraagt in absolute cijfers nl 69.300, in Brussel
38.500 en in Vlaanderen 41.900. Respectievelijk is dat voor Wallonië een
stijging met 18% sinds 2008,
in Brussel 14% en in Vlaanderen slechts 1,6%.
Of
het nu gaat over leefloners, minder-validen, werkongeschikten of gewone werklozen,
in dit land bekomt men steeds hetzelfde resultaat: Als er te betalen valt,
staat Vlaanderen vooraan, als er te trekken valt is het omgekeerd. Dit
verschijnsel noemt men de transfers, waarover al zoveel te doen is geweest.
Transfers zijn in principe het verschil tussen wat inwoners van één regio aan
het federale niveau bijdragen via personenbelasting, sociale bijdragen, btw,
accijnzen en vennootschapsbelasting en wat ze ervoor terugkrijgen via de
sociale zekerheid, de federale overheidsuitgaven, via dotaties en de
intrestlast op de overheidsschuld. Zolang ik weet, krijgt Vlaanderen minder dan
het bijdraagt en is de richting van de geldstroom steeds van noord naar zuid gegaan
(en de laatste twintig jaar ook naar Brussel). Dat zal niet veranderen met deze
zesde staatshervorming, integendeel. Dit afdoen als een rechtvaardige
solidariteit is dan ook belachelijk. De omvang van de Belgische transfers vindt
men nergens anders ter wereld terug, tenzij voor een beperkte periode of bij
calamiteiten. Hier wordt dat verkocht als een verworven recht.
Raar
genoeg worden die transfers de laatste jaren ook bevestigd door Waalse
professoren. Prof. Pestieau van de Luikse universiteit en ene prof. Pagano van
de universiteit van Bergen (Di Rupos thuisbasis, nota bene) hebben ooit
verklaard, dat 20% van de sociale uitkeringen in Wallonië betaald worden met Vlaams geld en dat
de noord-zuid transfers 6 miljard euro bedragen, waarvan 4 miljard in de sociale zekerheid. Alhoewel deze cijfers
niet echt kloppen, hoort men het zo ook eens van iemand anders, jammer genoeg
niet van de traditionele Vlaamse partijen die doen alsof hun neus bloedt als er
over de transfers gesproken wordt en die de bedragen zelfs betwisten. Zelfs
binnen de eigen Vlaamsnationale kringen is er nogal wat onenigheid als het over
de transfercijfers gaat. In t Pallieterke van deze week worden de
verschillende Vlaamsgezinde organisaties gevraagd hun violen daarover eens te
stemmen. Daar kom ik morgen op terug.
|