|
In de nasleep van de serie akkoorden die er
op federaal vlak genomen zijn en waarover in onze media victorie wordt
gekraaid, blijken er toch enkele storingen te zijn:
-
Er
is een stevige kritiek van de Raad van State over de minimumbelasting op
bedrijven die winst maken en geen of weinig belasting betalen, de zgz fairness
tax. Volgens de Raad is dit een discriminatie t.o.v. van KMOs, die zich in
eenzelfde situatie bevinden en die tax niét moeten betalen.
-
Unizo
hekelt de zoveelste verhoging van de minimumlonen, daar die eerder banen
schrapt dan doet bijkomen, iets dat ook al gesteld was door de Hoge Raad voor
het Bedrijfswezen (60% van de laaggeschoolden in België is werkloos). De hogere
minimumlonen doen ook de loonschalen erboven stijgen, wat weer eens leidt tot
een scheeftrekking van onze concurrentiepositie t.o.v. de buurlanden.
-
Na
de advocaten in hun strijd tegen de gerechtelijke splitsing van het
arrondissement B-H/V (van 33/66 naar 20/80 - VL-FR), trekken nu ook de artsen naar de Raad van State, omdat
zij zich gediscrimineerd voelen in de pensioenhervorming. Om van een volledig
pensioen te kunnen genieten, moet men voortaan op zijn 65ste een
loopbaan hebben van 42 jaar, wat voor artsen onmogelijk is.
-
De
Sociaal Economische Raad van Vlaanderen (SERV),
een geheel van vakbonden én werkgevers, stelt dat het vanaf 2014 voor
Vlaanderen zo goed als onmogelijk wordt uit de rode cijfers te geraken en zit
daarmee op één lijn met de stelling van de N-VA.
-
Kris
Peeters, die de zesde staatshervorming verdedigde tijdens zijn 11 juli
toespraak in Kortrijk kreeg weinig applaus, wél gemor en ei zo na boegeroep.
Een 11 juli campagne van CD&V met paginagrote advertenties in verschillende
kranten werd te elfder ure afgeblazen door dezelfde Peeters, waar kopstukken
als De Crem, Beke, Geens en vooral wise guy Verherstraeten, die allemaal in
de kijker hoopten geplaatst te worden, niet bepaald vrolijk van geworden zijn.
Het toont trouwens nog maar eens aan dat Peeters momenteel binnen zijn partij
incontournable is geworden. Tina: there is no alternative.
Het is dan ook voorbarig alle akkoorden van
de laatste twee weken als triomfen van dat ene België voor te stellen. Heel wat
van wat er beslist is zal, naar slechte Belgische gewoonte, gegarandeerd nog wel een of meerdere keren
worden aangepast. Daarna is het uitkijken wat er nog van over blijft en/of het
hoerageroep van de Comori groep ook na 21 juli en zeker na het parlementair
reces, nog enige relevantie zal hebben.
|
