Ik heb het hier al meermaals geschreven: België is geen normale democratie. Eigenlijk is het helemaal geen democratie, want de meerderheid heeft het niet voor het zeggen en een groot deel van de oppositie wordt het zwijgen opgelegd, zeker in de politiek-correcte media. In een democratie moet iedereen aan het woord kunnen komen. In België is dat niet het geval. Mensen die België, ondanks alles, blijven verdedigen, doen dat uit eigen belang, zoals de francofonen, of om in de belangstelling te staan, zoals een rist geleerde professoren, waaronder ook die Rudy Aernoudt, vriend van Dedecker, waarover ik het onlangs nog had. Ik ben trouwens de enige niet die op het artikel van Aernoudt gereageerd heeft. Brecht Arnaert, voorzitter van Jong N-VA Gent (nota bene iemand die van diezelfde Aernoudt les krijgt!), schreef gisteren in De Standaard, dat in België de hoeksteen van elke democratische samenleving is onderuit gehaald: - Pariteit in de regering. - Belangenconflicten. - Alarmbelprocedures. - Lijststemmen. - 6 regeringen en 7 parlementen, die elkaar kunnen blokkeren. - Geen kans tot volksraadpleging. - Een staatshoofd dat niet kan verkozen noch afgezet worden. Enfin, schrijft hij, wat Aernoudt daar schrijft is een steriel boekhoudkundig relaas, met als kers op de taart een inschatting van de transfers op 10% van de werkelijke bedragen. Ik zou het niet beter kunnen schrijven hebben. Dit is een onland, waaraan men best zo snel mogelijk een einde maakt. Ik zie echt niet in, hoe er ook nu een oplossing zou komen. Volgens de laatste peilingen zou de PS nl in Wallonië terug de grootste partij worden. Als dat zich zou doorzetten, gebeurt er helemaal niets meer, tenzij in ons Vlaamse nadeel. De enige oplossing werd al gesuggereerd door Urbain Vandeurzen, industrieel en grote baas van de Vlaamse werkgeversorganisatie VOKA: "De stekker eruit trekken".
Reacties op bericht (1)
16-09-2008
UW BLOG
Hallo
Wij lezen altijd uw correcte commentaren, één (domme) vraag, hoe komt u aan: 6 regeringen en 7 parlementen?
