'Verloren maandag' is een bijna uitsluitend Vlaamse traditie, die vooral in de regio Antwerpen wordt gevierd. Ik schrijf 'bijna' want, naar 't schijnt, kent men deze gewoonte ook in Doornik, net over de taalgrens. Die dag, op de maandag na de eerste zondag na Driekoningen (oef!), worden dan bij de plaatselijke bakkers worstenbroden en appelflappen gebakken. Heerlijk, zeker als men die vers uit de oven eten kan.
   Dit jaar krijgen we een tweede verloren maandag, een 'verloren maandag/bis', zeg maar. Die zal 'gevierd' worden over het hele Belgische grondgebied met een nationale staking van de vakbonden, een staking die nu al kan beschouwd worden als de meest idiote in haar soort. Ze is er nl op gericht het hele land lam te leggen, omdat de vakbonden zgz niet genoeg inspraak hebben gehad in het regeerakkoord van Di Rupo and his boys (and girls). Een staking tegen een regering die eindelijk nog eens geleid wordt door een rode PS-er, krijgt dus de wind van voor door voornamelijk de eigen rode vakbonden. Il faut le faire, om het even in de tweede taal van Di Rupo te houden. En om daar even op door te bomen: in Di Rupo's moederland hebben ze de maffia, wij hebben de vakbonden.
   Aanstaande maandag dus geen worstenbroden noch appelflappen. Alleen geween en tandengeknars. In de eerste plaats bij de bedrijfsleiders en alle mensen die gewoon hun ding willen doen: gaan werken. En bij de hogeschool- en universiteitsstudenten, die maandag examens hebben. Volgens een on-line enquête is 89% van de Belgen er niet voor te vinden. De reacties op een eigen twitter-actie van het ABVV zijn voor het overgrote deel negatief, iets wat de simpele rode zielen helemaal niet verwacht hadden in het streven naar hun groot gelijk. Maar de vakbonden zetten door. Ze gaan maandag desnoods met een kanon op een mug schieten. Op de verkeerde mug dan nog, want zij treffen in de eerste plaats de bedrijven en de werkende mensen en niét die regering die aan de basis ligt van hun ongenoegen. Als anti-publiciteit voor hun eigen winkel kan dat tellen. 
   2012 wordt voor de Chinezen het jaar van de draak. Wij moeten ons tevreden stellen met de 'rode' poon. Lekker, zeker als die geserveerd wordt 'à la niçoise', maar dan ook weer niet om er zich een heel jaar aan op te trekken. Ondertussen moeten we zien het verder te rooien met het rode strikje.

En dat is Jean , de nagels op hun koppen slaan.

27-01-2012, 13:34 Geschreven door jutta

Ik heb 3 voorstellen die ons op termijn veel ellende kunnen en zullen besparen:

1- Het stakingsrecht kan m.i. behouden blijven op één voorwaarde: NOOIT mogen mensen die willen werken en mensen die zich willen verplaatsen gehinderd worden in hun bewegingsvrijheid, vakbonden die mensen hinderen in hun bewegingsvrijheid worden beboet met 10.000 euro per persoon per dag. Als vakbonden vuur stoken op de openbare weg dan wordt de vakbond verantwoordelijk gesteld voor de aangerichte schade zowel op gebied van schade aan de weg als aan het milieu.

2- Mensen die betaald worden om te werken(?) voor de gemeenschap (lees: ambtenaren) mogen voor elke dag dat ze staken NOOIT enige vergoeding ontvangen, in principe zouden ze niet mogen staken want ze hinderen mensen in hun bewegingsvrijheid als we even als voorbeeld die van de NMBS nemen. Na 2x gestaakt te hebben volgt automatisch ontslag. Nooit of te nimmer mogen er beschermde slopers zijn, iedereen moet zijn eigen verantwoordelijkheid maar nemen met de daaraan gekoppelde gevolgen.

3- Elke vreemdeling die ons land binnenkomt en elke vreemdeling reeds in ons land laat een DNA nemen die dan opgeslagen wordt in een DNA databank. Elke misdaadpleger zowel Vlaamse, Waalse als Brusselse, hoe klein de misdaad ook mag zijn, geeft eveneens een DNA af. Dat er terug grenscontrole moet komen is zo helder als kraantjeswater.

Als die 3 punten toegepast zouden worden dan hebben we zeer snel een welvarend, veilig en leefbaar land en dat met een massa leefloners/leeglopers resp. profiteurs minder.

27-01-2012, 10:16 Geschreven door Jean