De regeringsonderhandelingen lijken steeds meer het verhaal van de tien kleine negertjes te worden van Agatha Christie. Na de N-VA en het FDF zijn nu ook de groene partijen eraf gereden. Ze waren er teveel aan, zeker voor Alexandre De Croo, die zo stilaan de politieke agenda van dit land aan het bepalen is. Of toch zou willen bepalen. Hij was de man die de regering Leterme II liet vallen, waardoor heel deze laatste regeringscrisis ontstond. Hij gaat nu ook zeggen wie er nog verder mee mag doen. De politieke neofiet zou nog meer willen doen, maar zo te zien gaat hem dat allemaal niet meer lukken. Om te beginnen begint nu de jacht op de postjes. Veertien ministerzetels verdelen onder zes partijen is al niet gemakkelijk. Als het waar zou zijn - zelf geloof ik er niet in - dat men deze keer zonder staatssecretarissen zou willen werken, dan zal de teleurstelling bij de niet benoemden des te groter zijn. Velen zullen zich geroepen voelen, maar weinigen uitverkoren. De Croo Jr wil ook minder belastingen. Hoe hij dat aan boord gaat leggen en tegelijk al die miljarden wil besparen, is helemaal een raadsel, want dan zou de PS - om er maar één te noemen - zeer drastische besparingen moeten doorvoeren en dat zal niet zomaar gebeuren. Brussel en Wallonië mogen nl van onze francofone politici er niet armer op worden. Hoe ze dat bv aan Arcelor Mittal gaan uitleggen is me een raadsel, maar de eis van het ABVV - een nationalisatie - is er helemaal over. Dezelfde Decroo, unisono met CD&V, heeft steeds gezegd, dat de nieuwe regering in Vlaanderen een meerderheid moet hebben. Door zijn eigen eis om de groenen er buiten te houden, komt daar dus niets van in huis. De leerling tovenaar krijgt de geest niet terug in de fles. Zoals het er nu uitziet, zijn er slechts twee partijen die aardig wat voordeel zullen halen uit een volgende regering met 80% van de Waalse partijen achter zich, maar slechts 49% van de Vlaamse. Dat zijn N-VA en Groen, uitgerekend de twee partijen die er in de peilingen op vooruit blijven gaan. Nu heb ik altijd gesteld dat die peilingen maar momentopnames zijn en dat ik bv weinig geloof hecht aan die van VRT & De Standaard omdat die bevooroordeeld zijn. Daar blijf ik bij, maar de verschillende resultaten van de onderscheidene enquêtes geven wel een tendens aan die iets kan betekenen. Tenslotte had fiston De Croo heimelijk gehoopt dat hij de Vlaamse deelregering zou openbreken en er de N-VA uit zou wringen. Ook dat is hem niet gelukt. De Wever en Co hebben groot gelijk dat ze daar blijven zitten, al was het maar om duidelijk aan te tonen dat de samenstelling van een regionale regering niet mag afhangen van wat er op federaal vlak gebeurt. Als men echt wil, dat het zwaartepunt van de Belgische politiek verschuift van het federale naar het regionale niveau, zoals zelfs in de nota Du Rupo vermeld staat, dan zou het omgekeerde moeten gebeuren. Als er een regering Di Rupo zou komen met wat nu op tafel ligt, dan mogen de zgz traditionele partijen nu hun borst al nat maken voor de volgende electorale nederlaag.
