Een mens is nooit te oud om te leren. In mijn blog van 12 dezer (‘De Vlaamse canon) schreef ik al dat ik toch een leugentje gevonden had in ‘Het Verhaal van Vlaanderen’, nadat ik gelezen had van het voorlopig laatste boek dat er geschreven is over de Guldensporenslag: ‘1302, het jaar van de Mythe’, dat van Rolf Falter. N.a.v. een bespreking daarover heb ik nog een tweede nieuwsje ter zake ontdekt, nl dat de Brugse Metten geen gevolg kregen in de Siciliaanse Vespers, zoals ik zelf ooit eens geschreven heb, maar dat het juist andersom was. De Siciliaanse Vespers, waar Giuseppe Verdi een opera aan wijdde, vonden nl plaats in 1282, dus nog vóór de Brugse Metten, die ervan afgekeken waren, want allebei waren ze een opstand tegen de Franse bezetters. Die op Sicilië (Palermo) vond plaats na het luiden van de Vespers, dus ’s avonds en die van Brugge na de Metten, ’s morgens.
Het boek van Falter omschrijf niet zozeer de Guldensporenslag zelf, maar de gevolgen ervan m.b.t. de toenmalige machtsverhoudingen tussen elites en middenstand en niet alleen in Vlaanderen. Het beste boek over de Guldensporenslag blijft voor mij echter nog altijd dat van Karim Van Overmeire: ‘De Slag der Gulden Sporen, het verhaal van een onmogelijke gebeurtenis’.
Zondag hield de N-VA nog eens een groot ledencongres. Dat was geleden van 2014, toen de partij er een stuk beter voor stond. Na Marrakech is ze al een drietal keren voor de gek gehouden door de trado’s en niets zegt dat dat straks weer het geval niet zal zijn.
In zijn eindspeech heeft Bart De Wever voorgesteld na de volgende verkiezingen, als er gegarandeerd weer zo’n periode van Lopende Zaken zal komen, uit te pakken met een federale mini-regering, bestaande uit een premier en een handvol vice’s – op zijn Zwitsers, zeg maar - en, los daarvan, verder de grote nodige hervormingen te onderhandelen.
Tot daar klinkt het nog allemaal vrij onschuldig. Feit is echter dat Vlaanderen bij zo’n onderhandelingen zo sterk mogelijk voor de dag moet komen en dat kan niet met alleen de N-VA, gesteld dat die partij niet verder achteruit gaat. Zelfs via een coalitie met de kaviaarsocialisten zal De Wever nooit aan 40% komen, laat staan meer dan 50%. Gezien hij van de liberalen sinds de woordbreuk van Lachaert terecht niets meer wil weten en hij CD&V liefst van al nog ‘kapot ziet gaan’ (zijn woorden), zal hij zelfs met de communisten van de PvdA en de door hem vermaledijde Groenen geen meerderheid meer halen in Vlaanderen. Dat zal alleen nog kunnen door e.o.a. samenwerking met het Vlaams Belang. Zoals bleek uit ‘De Stemming’ is trouwens 59% van zijn eigen kiezers daar nog altijd voorstander van. Dat is bijna 6 op de 10. Als hij dat blijft weigeren, dan mag Vlaanderen het in 2024 vergeten en zal De Wever de geschiedenis (en het volgende Verhaal van Vlaanderen) ingaan als de historicus die zijn afspraak met de geschiedenis zal gemist hebben.
Om zijn auto gekeurd te krijgen in Brussel en Wallonië moet men een afspraak maken. In Vlaanderen kan men dat ook doen, maar hoeft dat niet en kan men ook naar het keuringscentrum rijden en er zijn beurt afwachten. Het gevolg van het zoveelste verschil tussen Vlaanderen en Francofonië is dat vele Brusselaars en Walen nu geen afspraak maken, maar met hun auto naar de Vlaamse keuringscentra in de Brusselse Rand komen en er mede voor zorgen dat men daar tot 4 uur kan staan aanschuiven en zelfs daarna nog niet aan bod komt omdat de zaak dan sluit.
Om aan dit euvel te verhelpen stelt Vlaams minister van o.m. Mobiliteit Lydia Peeters voor dat de Vlaamse keuringscentra ook op zaterdag zouden open blijven. Dus een zoveelste beslissing om Vlamingen nog wat meer te laten werken om de ‘levensgenieters’ ter wille te zijn. En dit komt dan van een Vlaams minister die even goed haar francofone collega’s had kunnen vragen hetzelfde klantvriendelijker statuut als Vlaanderen te nemen ofwel zelf op zaterdag te werken. Maar aan de levensgenieters vragen meer te werken schijnt zelfs in deze Vlaamse deelregering nog niet te zijn doorgedrongen. En ondertussen maar blijven jammeren over het ‘gevaar’ van uiterst-rechts…
--
Het belangrijkste nieuws van het weekeinde was het N-VA congres in Antwerpen en de uitspraken daarop vanwege Bart De Winter. Ik kom daar morgen uitvoerig op terug.
De laatste politieke peiling, de ‘De Stemming’ genoemd, van VRT en De Standaard heeft voor geen grote veranderingen gezorgd. Men moet die nl vergelijken met de vorige peilingen, niet met de verkiezingsuitslag van vier jaar geleden. Als men de gebruikelijke foutenmarge hanteert, die van 3%, dan gaat alleen het Vooruit van King Connah er een klein beetje op vooruit. Dat dit gebeurt is gewoon omdat ons mateke de hemel op aarde belooft, zelfs eerder rechtse standpunten inneemt, maar in feite aan demagogie doet. ‘Denk links, leef rechts’. Als hij nl vindt dat e.e.a. nu niet werkt, waarom doet hij er niet meteen iets aan, hij die met zijn partij in de federale regering zit? Hij moet daarvoor niet wachten tot na de volgende verkiezing, waarbij het alleen bij beloftes kan blijven, beloftes waarvan niemand weet of ze gehouden zullen worden. Een ‘Lachaertje’ is snel gemaakt!.
Uit ‘De Stemming’ bleek trouwens, dat nog steeds 59% van de N-VA-kiezers vindt dat er met Vlaams belang ook effectief bestuurd moet kunnen worden. Dat is wat minder dan de 81% van de vorige peiling, maar nog steeds genoeg om het N-VA af te brengen van het onzalig idee straks met de kaviaarsocialisten in zee te gaan. Omdat die formule schijnt te werken in de koekenstad, werkt die nog niet in een federale regering waar Vooruit weer niet meer zal zijn dan het aanhangwagentje van de PS.
We kunnen die 59% dan ook warm aanbevelen bij de volgende verkiezingen tenminste regionaal Vlaams Belang te stemmen, zodat een einde kan worden gemaakt aan het ondemocratische cordon sanitair, Vlaanderen zich soeverein kan verklaren en de confrontatie met de francofonen die daarop zal volgen veel beter aan zal kunnen.
Om het begrotingstekort tegen 2026 onder controle te krijgen, zoals vereist door Europa – d.w.z. onder de 3% van het bruto binnenlands product (bbp) – zal de federale regering de komende jaren 12 miljard euro moeten besparen, waarvan 2 in de eerste twee. Over die laatste twee moet nog vóór het einde van dit jaar een beslissing vallen.
Dat is de officiële versie. In werkelijkheid weten we dat Vlaanderen het zal halen, Brussel en Wallonië nooit. En als België het als geheel zou halen, dan zal dit alleen kunnen als Vlaanderen het allemaal blijft betalen.
Dé vraag is, hoe lang Vlaanderen bereid zal blijven dit te doen. Volgend jaar krijgen we de kans in te grijpen áls we kunnen komen tot een Vlaamsnationale meerderheid in het eigen parlement, waarna we een rondetafel zullen moeten organiseren van de vier* gewestregeringen om te beslissen wat we nog daarna nog samen zullen doen en wat niet. Brussel en de Oostkantons zullen de kans krijgen zich uit te spreken over hun toekomst, die echter zal inhouden dat ze zelf voortaan ook zullen moeten instaan voor hun budget en begroting. Mocht Brussel** kiezen om bij Vlaanderen te blijven, dan zal het alleen kunnen als stadsgewest i.pl.v. stad én gewest, zoals nu.
--
* Als over bovenstaande problemen geschreven en gepraat wordt, spreken onze media regelmatig over 5 (vijf) gewestregeringen Daar rekenen ze dan de ‘Fédération Bruxelles-Wallonie’ bij, wat onjuist is, want die verbastering van de Franse Gemeenschap staat niet eens vermeld in de Belgische Grondwet, heeft geen inkomsten en is illegaal
--
** Als we het hebben over Brussel met zijn 19 baroniën vergelijken we de stad wel eens met New-York, met tien keer meer inwoners. Brussel zou zich echter ook kunnen spiegelen aan Parijs, waarnaar onze francofonen zo naar opkijken. Die stad heeft nl ook maar één burgemeester en de voorsteden worden er arrondissementen genoemd, maar hebben in feite dezelfde functie als bv de districten in Antwerpen.
De ‘Canon voor Vlaanderen’ is zo’n beetje de onderwijsversie van ‘Het Verhaal’ en net zoals dat verhaal worden er waarschijnlijk weinig leugens* in verteld, maar wordt er hier en daar ook wel iets ‘vergeten’. We zouden ons daar best niet te druk over maken. Al bij al zorgt het er wel voor dat de interesse voor onze geschiedenis groot blijft en dat daaruit blijkt dat Vlaanderen voor ons veel meer betekent dan het huidige België. Dat zie je ook aan de reacties van enkele belgicisten van het type Marc Reynebeau die daar giftig over doen, zoals hij dat doet over alles wat Vlaams en dus, volgens hem, niet Belgisch genoeg is. Reden, waarom ik de man normaal ook ‘Marc Reynebelg’ noem.
--
*Toch heb ik alvast één leugen ontdekt in ‘Het Verhaal’, daar waar men zegt dat de Paus in 1302 aan de kant van de Fransen zou gestaan hebben, wat niet waar blijkt te zijn. Zelf had ik vroeger op school geleerd dat de Paus ’s nachts uit zijn bed werd gehaald om hem het heuglijke nieuws van de Franse nederlaag te vertellen en hij God daarvoor dankte. Die versie wordt nu bevestigd in het boek ‘1302, het jaar van de mythe’ van Rolf Falter, helemaal geen flamingant (was ooit de speechschrijver van Verhofstadt!). Hierin schrijft Falter dat de paus – Bonifacius VIII - toen flink overhoop lag met de Franse koning en de Vlaamse gezant in Rome ook ’s nachts uit zijn bed liet halen om hem te zeggen dat de Vlamingen gewonnen hadden in Kortrijk. Waaruit ook duidelijk blijkt dat Vlaanderen toen, met een eigen gezant in Rome, waar de Paus meer macht had dan tegenwoordig, iets betekende in Europa. En, zoals dichter Anton van Duinkerken het ooit zegde, ‘zal het Vlaamse volk zowat het enige ter wereld blijven, dat altijd een grote toekomst zal hebben in zijn verleden’.
De malversaties binnen Bpost, waar de laatste week zoveel over te doen is, blijken geen uitzondering te zijn, maar eerder de regel binnen de Belgische politiek. Dat werd o.m. duidelijk na een artikel in De Tijd van Rudy Arnoudt, niet meteen een flamingant te noemen, verre van zelfs, maar wel iemand met ervaring ter zake. De man is ere-kabinetschef Vlaanderen, Wallonië, federaal en Europees, ere-secretaris-generaal Economie-Wetenschap en Innovatie Vlaanderen en professor Economie aan de UGent.
Zoals ikzelf al enkele keren geschreven heb, bevestigt ook hij dat ministeriële kabinetten praktisch alleen in dit land bestaan (staat ook op mijn lijst ‘Only in Belgium’). Als Europees kabinetschef had Arnoudt zes medewerkers. Een Deens minister bv heeft er maar twee, een Nederlandse heeft alleen een eigen chauffeur. Hier bij ons hebben zelfs burgemeesters kabinetten, zoals recentelijk nog gebleken is na de onregelmatigheden in St. Truiden. Op federaal, Waals en Vlaams niveau had Arnoudt 50 tot 65 ‘cabinetards’ ! De helft ervan was politiek actief (lidkaart van de partij) en zelden aanwezig, de andere helft deed het werk dat feitelijk door de administratie moest gedaan worden. Alles zowat dubbel, volkomen inefficiënt en als gevolg daarvan geldverslindend.
Tot wat dat kan leiden zien we nu in de Bpost-affaire De enige oplossing is die handel af te schaffen. De vraag is maar wie dat zal durven doen…
‘Als de peilingen bewaarheid worden, ziet het er na de verkiezingen van volgend jaar heel heikel uit om federaal een werkbare regeringsploeg aan de start te zetten. De vrije, ongebonden Vlaamse Beweging doet er best alles aan om vanaf nu te blijven supporteren voor alle Vlaamsminnende politiekers, waar ook en in het bijzonder voor de Vlaamsnationale partijen, zodat na 2024 met eendrachtige slagkracht een regionale Vlaamse dam opgeworpen wordt om onze eigen economie, onze eigen financiële gezondheid, ons eigen welzijn en de Vlaamse totale autonomie een opzwieper te geven. Dat eist samenwerking van álle Vlaamsnationalisten’
--
Bovenstaande is niet van mij, maar een uittreksel van het voorwoord door VVB-voorzitter Hugo Maes in het laatste nummer van zijn maandblad ONAF, waar men ook de peiling met de 81% van N-VA-kiezers gezien heeft die wél willen samenwerken. Daarmee zitten we op één lijn, want dat is grotendeels ook steeds mijn redenering geweest en ik ben blij dat dat nu ook gedeeld wordt door de meer gematigde Vlamingen. We zullen elkaar nodig hebben in 2024 om de puinhopen van Paarsgroen+ op te ruimen, vooral om wat mogelijks niet zal opgelost zijn. Denk maar aan de kerncentrales, de fiscale hervorming, de staatsschuld en de pensioenhervorming, om er maar enkele te noemen. Dat zal nooit lukken met de traditionele partijen en zeker niet zolang de PS in de federale regering een rol van betekenis blijft spelen en geld blijft uitdelen dat er niet is.
Brugge is niet de enige Belgische stad die zich kandidaat heeft gesteld om in 2030 de culturele hoofdstad van Europa te worden. Gent, Leuven en Charleroi doen ook mee en tenslotte is er zelfs de kandidatuur van … Molenbeek. Stel u voor: het vroegere rijk van ‘Sus Moustache’, alias François Moureaux, vader van Cathérine, de huidige burgemeester, en destijds de ideoloog van de PS. Sus gaf indertijd zoveel vrijheid aan zijn grotendeels door immigranten bevolkte gemeente dat ‘zijn burgers’ in aller rust en geheimhouding de aanslagen van Parijs, Brussel en Zaventem konden voorbereiden, waarover in Brussel nog steeds een proces loopt.
Molenbeek heeft het dossier ter voorbereiding van de vraag om in 2030 culturele Europese hoofdstad te worden toevertrouwd aan ene Fatima Zibouh, politicologe van Marokkaanse afkomst (compleet mét hoofddoek), die samenwerkt met Jan Goossens, voormalig directeur van de Vlaamse Schouwburg KVS.
Het wordt nu wachten wat dat dossier zal inhouden, zeker rekening houdend met de vraag of een gemeente, in het beste geval een voorstad, überhaupt culturele hoofdstad kan worden. Straks nog Borgerokko?
Vorige week vrijdag zijn er nog maar eens discrete onderhandelingen geweest van Crootje en groene minister Van der Straeten met Engie. Daar is niet veel over uitgelekt, waarschijnlijk omdat er over de verlenging van de kerncentrales van Doel 4 en Tihange 3 nog steeds geen akkoord is, wat zo stilaan dramatisch aan het worden is.
Na de eerste deelname van Groen – toen nog Agalev – aan een federale paarsgroene regering, haalde de partij bij de volgende verkiezingen niet eens meer de kiesdrempel. Volgens de laatste peiling, die van o.m. Het Laatste Nieuws, zit ze weer achteraan in het peloton en dreigt de amateurs een nieuwe politieke ramp.
Het gaat trouwens niet alleen om Doel 4 en Tihange 3. Het verhaal van de nieuwe windmolenparken is ook nog niet voor morgen en zal hoegenaamd enorm veel geld kosten. Dat alles met in het achterhoofd de wetenschap dat één grote kerncentrale meer schone energie kan opwekken dan al die windmolenparken samen en 90% van de tijd kan blijven draaien, t.o.v. 40% voor de windmolens.
Tenslotte is er ook het verhaal over Bpost, waar verantwoordelijk groen minister De Sutter ook niet vrijuit zou gaan, nadat bleek dat … ze al maanden geleden twee Bpost- medewerkers zelf ging betalen (of was het andersom, twee van haar eigen mensen betaald door Bpost?) en tenslotte ook een nieuwe CEO aanduidde die later weer moest opstappen. Feit is dat het ongezond blijft dat de Staat participeert in een beursgenoteerd bedrijf waarin ze zelfs de meerderheid heeft. Dat geldt trouwens ook voor Proximus. ‘De kat bij de melk zetten’, heet dat.