Dat Europa in de nasleep van de Republikeinse overwinning in de States het kind van de rekening dreigt te worden is klaar. Vraag is maar hoe het daarop zal reageren. Persoonlijk vind ik nog steeds dat we dat nieuwe Amerikaanse ministerie van Overheidsefficiëntie, geleid door Elon Musk, in ’t oog moeten houden. Als er ergens op dat gebied in Europa in het algemeen en in België in het bijzonder kan bespaard worden, is het in de administratie en de mandaten. Maar niet alleen daar.
Waarom zou Europa nog langer lng (vloeibaar gas) in Rusland kopen als het dat ook kan kopen van Amerika? Hetzelfde geldt voor het optrekken van de defensiebudgetten als we nog meer Amerikaans wapentuig kopen.
Het wordt dan ook hoog tijd dat Europa met één stem spreekt en vertrekt vanuit een vast standpunt, het Draghi rapport bv.
En voor de rest moeten we niet op alles reageren wat The Donald zegt, want dan zijn we straks met niets anders nog bezig. Die vaststelling is van niemand minder dan Crootje en voor één keer ben ik het daarover met hem eens.
In mijn blogs heb ik het al een paar keer gehad over het woord ‘Trilemma’, dat betekent dat men slechts twee uit drie woordkeuzes kan maken. Als men ze immers alle drie haalt, noemt men dat een ‘Trefecta’. Zo’n trefecta werd bv door The Donald behaald bij zijn verkiezingsoverwinning, toen hij zowel de meerderheid behaalde in de Kamer, in de Senaat als in het totaal aantal stemmen over het hele land. Drie op drie, dus.
--
Nog een uitspraak die bij deze Amerikaanse verkiezingen weer is bovengehaald, is die van ‘The Ugly American’, de naam van een politieke roman uit 1958 van Eugene Burdick en William Lederer, die de mislukkingen van het Amerikaanse corps diplomatique in Zuid-Oost Azië beschreef, met daarbij de grote politieke implicaties in diplomatieke kringen.
De 'elfendertigste' supernota van Bart De Wever, waarover ik het nog had in mijn vorige blog, blijkt gelekt te zijn, met als gevolg dat de vakbonden op 13 februari meer dan waarschijnlijk met een massabetoging in Brussel op straat zuillen komen en er van Arizona helemaal niets meer in huis zal komen. Een tweede gevolg zou een Europese boete van enkele honderden miljoenen euro kunnen zijn. Voorlopig valt daar verder niet veel meer over te zeggen en af te wachten wat er gebeuren zal. M.i. blijkt de enige oplossing vernieuwde verkiezingen, waarbij de kiezer de politieke klungelaars zelf zal kunnen afstraffen.
Bij de Arizoners lijkt er nog altijd geen oplossing in ’t zicht voor een nieuwe federale regering. Voor Vooruit, cd&v en Les Engagés blijft de Belgische staatsschuld van meer dan 20 miljard euro blijkbaar nog altijd verwaarloosbaar. Opmerkelijk bij dit alles is wel dat ik nog altijd geen woord gehoord of gelezen heb over bv het afschaffen van de compleet nutteloze Senaat, over de overbodige provincieraden en de vele andere mandaten en overheidsinstellingen die aan verandering of schrapping toe zijn. Of over de massale schuld die het Brussels Gewest blijft maken zonder zelfs uitzicht op een nieuw bestuur, omdat de PS daar niet wil samenwerken met de N-VA. ‘Tout va trés bien, Madame la Marquise’!
Ondertussen heeft De Wever voor de elfendertigste keer zijn supernota gewijzigd, blijft er nog amper een week over voor het vormen van Arizona en zou het zelfs mogelijk worden dat we naar nieuwe federale verkiezingen gaan, waarbij de kiezer zijn gedacht nog eens zal mogen zeggen en hopelijk niet meer zal stemmen voor partijen die er een potje van blijven maken
Ons mateke heeft ooit eens gezegd dat hij van België het beste land van de wereld zou maken en dat was vóór zijn zatte praat in Lokeren. Dat gaat een zware klus worden nu blijkt dat The Donald hetzelfde wil met zijn Amerika.
Ook de speech van Bart De Wever n.a.v. het aanvaarden van zijn derde termijn als burgemeester van de koekenstad vervalt in het niets in vergelijking met wat The Donald er op dezelfde dag van maakte in Washington met de speech voor zijn tweede termijn .
We kunnen er ook wel eens mee lachen. Wat het effectief zal worden, zal de geschiedenis ons straks wel leren. Zeker is wel dat er een politieke rollercoaster aan zit te komen. Trump is in elk geval meteen begonnen de eerste honderd decreten te ondertekenen waarmee hij het land grondig wil hervormen.
Zondagnamiddag zag ik op Tv-zender Stingray Classica (Telenet nr 50) de opera Götterdämmerung van Richard Wagner, waarbij Siegfried – een Duitse variatie van Jan Zonder Vrees – tekeer gaat tegen het systeem en het lijkt te gaan halen. Als hij echter daarna in de echte wereld terecht komt, lijkt de held hopeloos naïef te zijn geweest, wordt hij verraden en krijgt hij de fatale dolksteek in de rug.
Op 4 februari gaat diezelfde opera van start in De Munt in Brussel, waar met ‘De Stomme van Portici’ in 1830 het land ontstond dat nooit meer zal worden uitgevonden.
In een commentaar daarop ziet Bart Maddens, politicoloog aan de KULeuven, in Siegfried een gelijkenis met Bart De Wever en vraagt hij zich af of Bart niet gaat eindigen met een Godendeemstering op zijn Vlaams, waarbij zowel de held als het systeem ten onder zullen gaan.
Over een tiental dagen weten we misschien het antwoord.
Dit wordt een blog geheel in de voorwaardelijke wijs.
- In Gaza is er eindelijk een eerste wapenstilstand, die nu al in drie gedeelten is ingedeeld en waarvan iedereen zich afvraagt of het allemaal zal lukken. Zelfs voor wie het overleefd heeft – zowel Gazanen en gegijzelden – zullen het heel hun leven meedragen.
- In eigen land was er zondag de zoveelste vergadering over de zoveelste ‘aangepaste’ supernota van Bart De Wever voor de vorming van een nieuwe federale regering. Bart heeft zich nog tijd gegeven tot einde januari 2025 en dat betekent nog een tiental dagen.
- Beide bovenstaande gebeurtenissen worden tenslotte overschaduwd door de officiële aanstelling van The Donald op maandag als 47ste president van The States, voor hem zijn tweede termijn, waarin hij zegt ik weet niet wat te gaan doen..
Waarover bij die vreselijke branden in Los Angeles weinig gesproken wordt, is het feit dat de meeste van die villaatjes niet in steen, maar in hout zijn opgetrokken en daarom ook compleet afbranden. Die houten muren zijn meestal wel met een cementspecie bespoten en geven de indruk ‘stenig’ te zijn, maar dat houdt geen vuur tegen. Ik was daar in 1985 en vergeleek ze toen al met de tweedehands bungalows die men destijds bij ons als tweede verblijf bouwde op plaatsen waar er officieel niet mocht gebouwd worden.
--
Van branden gesproken, als het dat in de States de volgende weken en maanden nog doet, zal het voornamelijk figuurlijk zijn, eens The Donald het weer voor het zeggen zal hebben. Het wordt daar ‘fasten seat belts’ en daarna afvragen wat het voor de rest van de wereld van de wereld zal worden.
In de brievenrubriek van ’t Pallieterke van deze week beklaagt een lezer zich over Ben Crabbé, die in zijn programma Blokken op de VRT probeerde Kerstmis belachelijk te maken en grapjes te maken over Jezus. Ik zie ’s avonds meestal de Tv-journaals op VRT, VTM en RTL en af en toe ook Blokken, dat gaat van 18.30 uur tot 19.00 uur, dus net vóór die journaals beginnen. Ik moet de lezer niet alleen gelijk geven, maar er zelfs aan toevoegen dat diezelfde Crabbé ook regelmatig uithaalt naar de Vlaams-nationalisten en ons eigen Nederlands. Zo had hij deze week een kandidaat die van Luik naar Brussel verhuisd was en toch in zijn programma was geraakt. De man was echter niet de Waal die men verwachtte, maar een Iraniër van afkomst, die als vierjarig kind met zijn ouders in Luik terecht was gekomen en zijn best deed om goed Nederlands te spreken. Waarna Crabbé hem bij elk antwoord telkens vroeg hoe men dat in het Frans zegt en er daaraan toevoegde dat dat veel mooier was dan in het Nederlands. Zo van ‘Weg met ons en ons boerentaaltje!’.
Dat krijg je, als je een pseudo-komiek een quiz laat leiden.
Er was het nieuws dat de francofone partij DéFi*, de opvolger van het FDF van Vlaminghater Maingain, zo goed als failliet zou zijn. Maingain zelf is er vorig jaar uitgestapt en zijn opvolger François De Smet – de zoveelste franskiljon met Vlaamse roots - stelt niets voor. E.e.a. is ook het gevolg van de nieuwe groepering rond Fouad Ahidar, ooit als socialist in de politiek gelanceerd door Bert Anciaux, die in Brussel met heel wat francofone stemmen is gaan lopen.
Het eventuele faillissement zal voor het politiek gebeuren niet veel uitmaken, maar is een zoveelste teken dat het daar in Brussel een politiek potje aan het worden is dat straks wel eens zou kunnen overkoken, zeker als er van Arizona niets in huis zou komen.
*De weinige keren dat ik het over dat partijtje heb gehad, noemde ik het eerder ‘MéFi’, afgeleid van méfier (niet te vertrouwen)… En dan is er bij Défi nog een Bernard Clerfayt, die men vroeger al eens Bernard Clerfaillite noemde…
Normaal had België eind december 2024 aan Europa een plan moeten voorleggen hoe het denkt haar begroting sluitend te maken. Daar er echter nog steeds geen nieuwe federale regering is, heeft het land uitstel gekregen tot einde april 2025. Als die nieuwe begroting er dan zou zijn, krijgt België zeven jaar de tijd om ze in evenwicht te brengen. Lukt dat niet dan wordt de termijn gereduceerd tot vier jaar, wat dramatisch zou kunnen worden, zeker als men weet dat Bart De Wever er als formateur mee zou stoppen als er eind van deze maand januari geen akkoord zou zijn over Arizona. Het wordt dan t een mission impossible.
--
En dan nog dit:
Het Rekenhof heeft hard uitgehaald n.a.v. het feit dat Justitie er niet in slaagt de digitalisatie van haar dossiers finaal door te voeren. De schuld ligt daarbij niet alleen bij Quicky en zijn opvolger, maar bij zowat al hun voorgangers op Justitie sinds 2003, toen tijdens de regering Verhofstadt II onder minister van Justitie Laurette Onkelinx – 21 jaar geleden ! - de eerste stappen werden gezet.
Vraagt men aan een leraar waarom hij voor dat beroep gekozen heeft. Zegt die ‘om vier redenen: Kerst, Pasen, Juli en Augustus’.
Dat lijkt tegenwoordig niet meer genoeg te zijn. Maar een perfecte job bestaat niet. Alles heeft zijn voor- en nadelen en dat geldt niet alleen voor het Onderwijs. De hervorming van het pensioenstelsel is niet het enige dat zal moeten worden aangepast om ervoor te zorgen dat dit land, met zijn staatsschulden in de tientallen miljarden euro, straks überhaupt nog pensioenen zal kunnen uitbetalen. Zeker als men weet dat de vergrijzing zal blijven toenemen, er minder kinderen geboren worden en die kinderen langer studeren (en dus later beginnen te werken).
--
Ondertussen heeft Hellhole City zijn volgende grens overschreden. Politie en brandweer zijn er met elkaar op de vuist gegaan. Ik kan me niet indenken dat zoiets ooit elders is gebeurd.
Elke dag een blog schrijven vraagt soms wel eens inspiratie. En dat geldt ook om een passende titel te vinden. Dat was gisteren echter niet het geval: het was die dag volgens de kalender officieel ‘Verloren Maandag’.
Verloren Maandag is de eerste maandag na de eerste zondag na Driekoningen, was vroeger de eerste werkdag van het jaar voor in de eerste plaats de ambtenaren en wordt vooral nog gevierd in het Antwerpse met het eten van worstenbroden en appelbollen voor iedereen die eraan wil meedoen. Daar er daarbij ook een pint werd gepakt, maakte dat dat er vroeger die dag niet veel meer gewerkt werd en was het dus een verloren maandag’. Voor de huidige ambtenaren was het iets minder want die staakten en betoogden, zoals ik reeds schreef in mijn blog van 9 dezer, tegen maatregelen van een regering die er nog niet is, evenmin als de maatregelen waarover sprake. Er zou wel eens meer verloren kunnen gaan dan een maandag.
Januari is de maand van de Nieuwjaarsrecepten van de politieke partijen en die zullen dit jaar wel iets meer ‘gekruid’ zijn dan de voorgaande jaren.
De N-VA heeft eergisteren de spits af gebeten als winnaar van de Vlaamse overwinningsnederlaag. De partij bleef onverhoopt, tegen alle peilingen van het laatste jaar in, de grootste partij van Vlaanderen en viert dat als een echte overwinning. De volstrekte meerderheid van de twee Vlaams-nationale partijen in het eigen parlement – de droom van de meeste Flaminganten – werd echter nipt niet gehaald. Daarmee kreeg Bart De Wever wel het perfecte excuus om met ook maar eender wat niét te doen met het Vlaams Belang, zelfs geen Vlaamse gewestregering omdat daarvoor een derde partij nodig is en geen enkele van de overige partijen dat wou doen met het VB erbij.
Het wordt dus verder aanmodderen met het land dat nooit meer zou uitgevonden worden, met als aalmoes de hoop dat er enige communautaire vooruitgang zou komen, wat dat ook moge betekenen. Blij met de klassieke dooie mus, zeg maar.
