Al sinds de jaren 1970/80 heeft België wat men noemt een ‘demografisch deficit’. Van zijn ± 11,5 miljoen inwoners zijn er amper 5 miljoen effectief aan het werk. Dat er een vergrijzing aankwam, wist men toen reeds en Jean-Luc Dehaene had daarvoor een spaarpotje opzij gezet. Dat werd daarna wel vakkundig leeggeplunderd door de tandem Verhofstadt-Vande Lanotte. De eerste de uitvinder van de ‘actieve welvaartstaat’, de tweede die van het Zilverfonds, dat een lege doos bleek te zijn..
Duitsland heeft zich tijdens de crisis van 2008/12, de zgn ‘Eurocrisis’, reeds ingedekt tegen het maken van schulden door de ‘Schwarze Null’-politiek van toenmalig minister van Financiën Schäuble. Dat was een buffer die hun welvaartstaat zou beschermen bij de vergrijzing. Nederland deed ook iets dergelijks, al viel dat zo niet op omdat daar de pensioenfondsen werken als een soort multinationals die niet, zoals bij ons, uit de (lege) staatskas kunnen graaien, maar hun goed gespekte fondsen beleggen..
België heeft die buffers nooit gehad. Buiten de problemen die er ook overal elders zijn, zitten wij opgescheept met twee landshelften die een eigen koers varen, maar waarbij steeds dezelfde moet opdraaien voor de tweede. Doet me denken aan dat oude mopje uit de tijd toen de Boudewijnsnelweg Antwerpen-Luik werd aangelegd. De dag nadat de werken de taalgrens gepasseerd waren, stond er aan Waalse kant een plakkaat met het opschrift: ‘Ici on parle le Français’. De volgende dag stond er ook aan de Vlaamse kant een plakkaat, met daarop: ‘Hier werkt men’.
Bart Maddens is een Vlaamsgezind hoogleraar en politicoloog aan de faculteit Sociale Wetenschappen van de KU Leuven. Hij maakte deel uit van de Gravensteengroep, een eerder linksgezinde groep van Vlaamse intellectuelen en kunstenaars die op 21 februari 2008 een pleidooi voor een verdere staatshervorming openbaar maakte. Hij schrijft af en toe in de maandbladen van de Vlaamse Volksbeweging (VVB). Dat deed hij zopas nog eens in de juli-editie van Onaf en was weer waard gelezen te worden..
Maddens heeft zo zijn twijfels over het magische 2024 en schrijft dat de Vlaamse partijen bij de volgende verkiezingen moeten stellen geen nieuwe federale regering nog te zullen steunen zonder akkoord over een volgende staatshervorming. Daarin wordt hij zelfs onrechtstreeks bijgetreden door Le Soir, die in haar editie van 7 juni stelde dat alles anders zou kunnen worden met een absolute meerderheid van Vlaamsnationalisten in hun eigen parlement.
Dat laatste wil echter niet zeggen dat dan alles in kannen en kruiken zal zijn. Maddens verwijst hierbij naar het overgangsmechanisme dat ervoor moet zorgen dat vanaf 2025 de transfers van noord naar zuid door Wallonië zouden teruggeschroefd worden (na het akkoord met de PS om in 2014 de regering Di Rupo tot stand te brengen). Dat zou – volgens Maddens - niets betekenen, zolang de Walen ook dan schulden zullen kunnen blijven maken, zoals ze nu – samen met de groenen - willen realiseren via een onbetaalbare pensioenhervorming.
Zaterdag was er dan de uitgestelde Nieuwjaarsreceptie van de N-VA, waarop Bart De Wever terecht de federale regering in het algemeen en de PS in het bijzonder in hun hemd zette. Ook cd&v en Open VLD kregen, even terecht, een veeg uit de pan omdat ze die links francofone federale regering blijven steunen. Hij herhaalde hierbij wel, dat hij toch het debat met de PS wil aangaan voor een verdere confederatie van dit land. Ik denk niet dat dat veel zal uithalen. Men moet met de PS geen debat meer aangaan, maar de confrontatie, zeker als de francofonen hun cordon médiatique in stand blijven houden, weigeren met het Vlaams Belang zelfs maar te praten en op die manier van de Vlaamse meerderheid een politieke minderheid blijven maken.
In het regeerakkoord van Paarsgroen+ staat o.m. dat men de minimumpensioenen zou optrekken tot 1.500 euro voor iedereen. Begin september 2021 pakte minister van Pensioenen Karine Lalieux (PS) uit met haar hervormingsplannen ter zake. Dat gebeurde toen niet in de ministerraad noch in het parlement, maar meteen in de media, want buiten socialisten en groenen wou geen andere meerderheidspartij daarvan horen. Over dat minimumpensioen waren die het alleen eens als er een loopbaan van 45 jaar tegenover stond. Tegelijk zou men de zgz ‘gelijkgestelde periodes’- pensioen, ziekte en tijdskrediet (‘Only in Belgium’) - niet meer laten meetellen en dus afschaffen. Lalieux blijkt echter aan haar plannen niets gewijzigd te hebben en wil iedereen na een carrière van 30 jaar die amper 10 jaar daarvan effectief gewerkt heeft, dezelfde 1.500 euro geven. Lijkt haast ‘Win for Live’, PS- versie.
Als het doorgaat, zal die PS-grap, volgens het planbureau, de nu reeds lege staatskas jaarlijks 3,2 miljard euro extra kosten. Reken daar nog de loonsverhoging van 3 tot 7% bij die Peter(a) The Sucker (Groen), minister van Ambtenarenzaken aan haar ambtenaren wil geven en die jaarlijks nog eens 180 miljoen extra zullen kosten. Maandag a.s. zou het Planbureau daarover verdere tekst en uitleg moeten geven.
Als deze uitgaven er zouden komen, zullen die gecompenseerd moeten worden door op andere zaken te besparen én door nieuwe belastingen. Geloof het fabeltje niet dat dit ook zou kunnen door het optrekken van de Belgische werkzaamheidsgraad naar 80%. Wallonië haalt in 2030 zelfs de 70% niet.
---
In de marge van bovenstaande nog dit: Europa heeft al laten weten dat België 1,4 miljard euro minder zal krijgen uit het Europese relancefonds. De kans is groot dat dat bedrag ondertussen ofwel al is uitgegeven ofwel gepland is dat te doen.
Er was deze week nogal wat te doen over de huur van de sociale woningen in dit land. Sinds jaren zijn er al lange wachtlijsten waarop kandidaat-huurders soms eveneens jarenlang al wachten. Men heeft al verscheidene initiatieven genomen om het tij te keren, maar tot nu toe zonder veel succes.
Zo was er eerst de zoektocht naar eigendommen van immigranten die hier een sociale woning huurden, maar in het thuisland nog eigendom hadden. Daarna heeft men ook een grens getrokken voor wie boven een zeker bedrag aan inkomen had. Nu is daar nog bijgevoegd om te zien of men niet teveel spaargeld op de rekening heeft staan. Op al deze maatregelen kwam er steeds het nodige protest van de wereldverbeteraars, al moet gezegd worden dat de Vlaamse regering ter zake het been stijf houdt. Sociale woningen moeten gaan naar de armste mensen, niet naar wie elders eigendom heeft, een goed inkomen en/of een grote spaarpot.
Bij de kandidaat-huurders van sociale woningen zijn er ook steeds meer éénouder gezinnen, meestal van stuk gelopen huwelijken. Ook dat is een teken des tijds en komt vooral doordat onze bevolking niet- of minder gelovig is geworden, waardoor heel wat situaties die vroeger uitzonderingen waren nu schering en inslag zijn. Men leeft er maar op los, men hoort dingen die er vroeger ook wel waren, maar veel minder en die niet meteen op straat werden geworpen zoals dat tegenwoordig gebeurt via de (a)sociale media.
Ondertussen blijft de wereld maar veranderen en gaat alles – ook dat veranderen - steeds sneller. We gaan nog heimwee krijgen naar die goeie, ouwe tijd.
‘Als ons kat een koetje was, konden we ze onder de stoof melken’, was een mop uit mijn jonge tijd. Die stoof was een zgz ‘Leuvense’, die halfweg de vorige eeuw de open haard vervangen had en werkte op steenkool. Nu verschillende landen de productiebeperkingen op steenkoolcentrales hebben opgeheven, zit een terugkeer van dat soort kachel er misschien wel in.
Als ik in mijn jonge tijd, vlak na WO II, thuis kou kreeg, ging ik naast onze Leuvense stoof zitten, met mijn voeten op een bankje eronder en was ik meteen opgewarmd. Maar die kachel diende nog voor heel wat meer dan te verwarmen. Het had een oven, waar e.e.a. in kon worden opgewarmd.
Men kon er ook op koken, wafels op bakken en strijkijzers verhitten (iets wat ik nog gedaan heb tijdens mijn legerdienst in 1960 in Leopoldsburg!).
Het zal allemaal hopelijk zo’n vaart niet lopen, maar men weet maar nooit. Ik heb er in elk geval geen slechte herinneringen aan. Als we straks worden aangemaand om elke dag een dikke trui te dragen, de thermostaten in huis wat lager te zetten en dergelijke zaken meer, zou men er wel eens heimwee naar kunnen krijgen.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (17 Stemmen) Tags: ‘,Als ons kat een koetje was, konden we ze onder de stoof melken’,, was een mop uit mijn jonge tijd. Die stoof was een zgz ‘,Leuvense’,, die halfweg de vorige eeuw de open haard vervangen had en werkte op steenkool. Nu verschillend
30-06-2022
Méér NAVO !
Slecht nieuws voor Poetin bij de start van de NAVO- bijeenkomst in Madrid. Turkije heeft zijn veto tegen de toetreding van Finland en Zweden tot de Westerse Verdedigingsorganisatie laten vallen. Daardoor wordt de grens tussen Rusland en de bij de NAVO aangesloten landen met 1.300 km verlengd en wordt het steeds duidelijker dat één van Poetins doelen, nl het Westen uit elkaar spelen, grandioos mislukt is. I.pl.v minder, krijgt hij nu meer NAVO-buren.
Het feit dat Zweden en Finland, landen die respectievelijk 200 en 80 jaar neutraal zijn geweest, verkiezen onder de paraplu van de NAVO te komen schuilen, nu ze met wat gebeurd is in Oekraïne, gezien hebben wat een verschil het kan maken als ge die garantie niét hebt. Het is Rusland, niet de NAVO die steeds de buurlanden bedreigt. Oekraïne was al dertig jaar een onafhankelijk land dat even onafhankelijk kon kiezen voor de invloedsfeer waarin het verder wou.
De oorlog in Oekraïne lijkt ondertussen een slijtageslag te worden, die nog maanden, misschien zelfs jaren kan duren. I.pl.v. de zes dagen die Poetin nodig dacht te hebben om dat land in te nemen – wat kon afgeleid worden aan de voedselpakketten die zijn trollenleger meekreeg – zijn ze daar nu al vier maanden aan het vechten en wat ze veroverd hebben lukte alleen door eerst alles plat te bombarderen. In Syrië leek het er al op dat de Russische luchtmacht niet in staat was precisiebombardementen uit te voeren en daarom – om zeker te spelen – maar álles plat gooide, zoals ook gebleken is uit het bombardement op dat grootwarenhuis in centraal Oekraïne en eerder op de crèche in Marioepol.
Poetin heeft de oorlog in Oekraïne al lang verloren. In het beste geval krijgt hij nog het Russisch sprekend deel van de Donbas dat zijn leger ondertussen ook plat gebombardeerd heeft. Deze oorlog verwoestte onnodig duizenden mensenlevens, ook Russische. Waar was dat goed voor?
De Russische invasie in Oekraïne zal herinnerd worden als een van de grootste blunders die een leider van een wereldmacht ooit maakte. Jammer genoeg zijn we er nog niet vanaf.
Op de Vlaamse feestdag van 2020 was er in het Antwerpse stadhuis een ontmoeting tussen Bart De Wever en Paul Magnette, deze laatste vergezeld van Thomas Dermine, ondertussen staatssecretaris voor Relance en Strategische Investeringen in de regering Decroo. Er is toen uitgebreid gepraat over een mogelijk confederalisme waarbij Magnette bereid zou geweest zijn daarin heel ver te gaan en dat confederalisme a.h.w. zou aanvaarden in een soort ruil voor een ‘socialistisch sociaaleconomisch beleid’. Mede door de woordbreuk van Open VLD-voorzitter Lachaert t.o.v. zijn blauwe achterban, is daar niets van in huis gekomen en werd Paarsgeel vervangen door Paarsgroen. Door de toetreding van cd&v, die alleen maar diende om de Vlaamse federale oppositie te verzwakken, werd het tenslotte Paarsgroen+, waarbij de N-VA van De Wever, na het Marrakech-debacle, de verhoopte herverkiezing er niet doorkreeg en bij de doorstart tot twee keer toe het deksel op de neus kreeg.
Niettegenstaande zijn partij telkens genegeerd werd, blijft De Wever mordicus vasthouden aan een mogelijk akkoord met de PS voor 2024. Om nog eens een keer voor de gek te worden gehouden? Met de hete adem van de Waalse communisten - die het Waalse ABVV in hun greep hebben - in zijn nek, regerend met een partij die hij minacht (MR) en een die hij wantrouwt (Ecolo), zit er voor Magnette niets anders op dat de linkse kaart te blijven trekken. Het enige wat De Wever daarbij nog mag komen doen, is Wallonië de garantie geven dat Vlaanderen de rekening wel zal betalen.
Zoals verwacht werd Sammy Mahdi vorige zondag verkozen – in pretpark Plopsaland, nota bene - tot nieuwe voorzitter van de christendemocraten. Hij was ook de enige kandidaat voor de alles behalve benijdenswaardige job en van hem wordt verwacht dat hij de zieltogende partij er weer bovenop zal brengen. De Verlosser, zeg maar en dat kan men letterlijk nemen. De naam Mahdi, uitgesproken zoals hij geschreven is – met een ‘a’ dus – betekent in het Arabisch nl ‘Verlosser / Messias, wat waarschijnlijk de reden is waarom Sammy in zijn achternaam de ‘a’ als ‘e’ wil uitgesproken horen.
Of hij het waar gaat maken, is een ander paar mouwen. Hij zou best kunnen beginnen met zijn partij uit de federale Paarsgroen+ regering terug te trekken, want ze hebben haar daar niet eens nodig, zodat de deelname zich daar beperkt tot het verwerven van postjes, net zoals trouwens bij Open VLD het geval is. Persoonlijk vind ik dat hij best die zwarte baard zou afscheren. Hij zou er m.i. een stuk sympathieker mee uitzien. Er lopen dezer dagen al genoeg griezels rond.
---
Ik kom even terug op mijn blog van gisteren om te zeggen dat ik ook niet geloof in een samenwerking tussen N-VA en VB, zolang De Wever dwars blijft liggen. Daarom mijn oproep aan die N-VA kiezers die recentelijk zegden wél samen te willen werken, zich eventueel te beperken tot het stemmen voor het VB op enkel de regionale kieslijst, waardoor de kans op een meerderheid van Vlaamsnationalisten in het eigen Vlaamse parlement mogelijk blijft, ongeacht wat De Wever daarover nog vertelt.
Bart De Wever blijft volharden in de boosheid en heeft nog eens herhaald dat hij niet zinnens is zijn N-VA te laten samenwerken met het VB, zelfs niet als die twee partijen samen een meerderheid in het Vlaams parlement zouden halen bij de regionale verkiezingen van 2024.
Als het klopt, dat meer dan 80% van de N-VA kiezers wél met het VB wil samenwerken (mijn blog ‘Vlaanderen 2024’ van 18 dezer), dan zit er niets anders op dan dat we de N-VA kiezers aanraden bij de regionale verkiezingen van 2024 voor het VB te stemmen. Als we er op die manier in slagen van het VB de grootste partij te maken, dan zal die eerst aan bod komen voor de vorming van een nieuwe Vlaamse gewestregering. Zelfs mocht dat niet lukken, zal er dan toch de kans bestaan dat De Wever er ook niet in zal slagen, daar hij niet aan een andere meerderheid zal geraken, tenzij misschien met ٔálle andere partijen, Groen en de PvdA inbegrepen. Zo’n scenario zal wel niemand zien zitten.
Er is ook een tussenoplossing in deze zaak en dat zou zijn dat de N-VA kiezers, die willen samenwerken, voor het VB zouden stemmen op de gewestelijke kieslijsten en voor de N-VA op de federale. Op die manier zullen het de N-VA kiezers zijn en niet Bart De Wever die op deze voor Vlaanderen zo belangrijke verkiezingen de doorslag zullen kunnen geven en die ervoor zullen zorgen dat Vlaanderen - via een soevereiniteitsverklaring in het Vlaamse parlement - een eerste beslissende stap zal kunnen zetten naar zelfstandigheid. -
