Op aandringen van Albert II gaat Di Rupo toch nog een vervolg proberen te breien aan zijn mission impossible. Het is opmerkelijk dat onze politiekcorrecte Vlaamse me(r)dia de N-VA in het algemeen en De Wever in het bijzonder op de korrel nemen omdat zij zgz te veeleisend zouden zijn. In wezen gaat het erom, dat er tussen De Wever en Di Rupo reeds vooraf een herenakkoord (gentlemen's agreement) zou geweest zijn, waarbij er niet aan de financieringswet zou geraakt worden, op voorwaarde dat er wel degelijk een federalisering zou komen van de arbeidsmarkt, de gezondheidszorg, het gezinsbeleid en de fiscale autonomie, de zogenoemde "hefbomen". Voor zover tot nu toe bekend, hebben de francofonen op die vier gebieden inderdaad financiële toegevingen gedaan - er wordt geschermd met miljarden euro - maar verre van genoeg. Geen enkel domein wordt door het federale niveau uit handen gegeven. Zo gaan de kwaliteitsnormen van bv de ziekenhuizen naar de deelstaten, maar blijft de financiering - het belangrijkste - federaal. Inzake arbeidsmarkt gaat de controle van de werklozen naar de deelstaten, maar de uitbetaling blijft federaal. Dit heeft als gevolg, dat het officiële België de controle over alles blijft behouden en Vlaanderen overblijft met een soort halflege doos. De Wever en Co hebben dan ook groot gelijk dat ze de financieringswet nu op tafel gooien, want anders moet Vlaanderen straks weer blij zijn met een dooie mus. Erger is nog, dat het Belgische kluwen er nóg ondoorzichtelijker door zal worden. Alles wordt nu nl versneden zoals een saucisson, om nog eens een echt Belgisch woord te gebruiken (van het genre "pistolet" en "naft"). De deelstaten moeten geresponsabiliseerd worden, wat betekent, dat ze verwantwoordelijk worden voor hun beleid en niet - zoals nu - alleen maar geld krijgen zonder daarvoor iets in de plaats te moeten geven, waarbij de regio die vooruitgang maakt minder geld krijgt en degene die achteruitgaat meer. Daardoor is niemand gemotiveerd om vooruitgang te maken. Dat zal ook inhouden dat zowel Vlaanderen als Wallonië en Brussel eigen belastingen zouden kunnen verhogen of verminderen en dáár knelt het francofone schoentje. De francofone politici weten drommels genoeg dat het gros van hun kiezers weinig of geen belastingen betaalt. Dat hebben de Vlamingen steeds in hun plaats gedaan en dat willen ze liefst zo houden. Op termijn is zo'n responsabilisering zelfs goed voor Wallonië en Brussel. Zoals Vives, het Vlaams Instituut voor Economie en Samenleving, het reeds uitrekende, zou de Waalse schatkist er 60% meer mee incasseren, terwijl dat nu maar 20% is. Dat is echter op termijn en zo werkt de Belgische politiek niet. Di Rupo heeft schoon zeggen, dat hij niet wil dat één burger er door de nieuwe akkoorden armer op wordt, maar dat is precies wat zal gebeuren als er géén staatshervorming komt.
Reacties op bericht (1)
19-08-2010
Dat...
BDW en co maar heel snel de deur achter zich dicht trekken en dat franskiljons profitariaat duidelijk maakt dat het hierbij stopt, géén eurocent nog naar dat franskiljons, coburgers en vreemdelingegedoe, ze gaan maar werken voor een inkomen. Dat parasitisme MOET stop gezet worden. Wij hebben geen zin en behoefte om nog langer die ballast mee te sleuren. Hoe harder het franskiljons racaille van cdh, ps, ecolo en mr NON roepen hoe sneller wij ons einddoel zullen bereiken, de Onafhankelijke Democratische Vlaamse Republiek heeft nog nooit zo dichtbij gestaan, ik zou zeggen aan de franskijlons, Go, Go.
