Sinds het bezoek van onze kersverse minister van Buitenlandse Zaken aan onze vroeger kolonie, lijken de betrekkingen met Kinshasa weer te normaliseren. Steven Vanackere, nu al gedoodverfd als de CD&V-opvolger van Leterme als de partij nog eens de kans krijgt een volgende eerste minister te leveren (blijkbaar zijn ze "Yves" daar ook al liever kwijt dan rijk), voert dus terug de oude politiek van zoete broodjes bakken. "Ontguchting" heet dat tegenwoordig. Een van de besproken punten op de bijeenkomst in Kabila's buitenverblijf (op 1500 km van Kinshasa!) was, dat koning Albert II zou worden uitgenodigd op de "viering" van 50 jaar Kongolese onafhankelijkheid. Het is opmerkelijk te zien dat vooral onze Waalse politici daarop aandringen. Volgens la Onkelinx zou zijn afwezigheid daar getuigen van "koloniale heimwee" en volgens madame Millefoisnon zou het zelfs een "magnifiek symbool" zijn. Niet iedereen is van die laatste ontboezemingen overtuigd. Zo vraagt Kristl Strubbe, in een vorig leven nog VTM-anker, maar nu Open VLD-schepen van de stad Mechelen, zich - volgens mij terecht - af, wat er daar eigenlijk te vieren valt in Kongo. Gruwelijk verkrachte en gefolterde vrouwen? Kindsoldaten? Massale ondervoeding? Het compleet wegsmelten van de infrastructuur? Dat lijstje zou nog veel langer kunnen zijn. Wat is er overgebleven van de onder Belgisch bewind goedwerkende gezondheidsdienst? Van de gratis (lagere) scholen? Van de vlotte transportmiddelen, zeker per spoor en over het water? Van de gevarieerde voeding? Wat is er in Kongo geworden van de administratieve gebouwen, de havens en luchthavens, de scholen en ziekenhuizen, de hotels en de parken? Kortom, er is daar feitelijk niets te vieren, zeker als men weet dat er op die plechtigheden waarschijnlijk enkele aanwezigen zullen bijlopen, die er beter weg zouden blijven. Zoals Mugabe bv, of Kadaffi, om over de Chinezen nog te zwijgen. Als Albert II er naartoe trekt, zal ook hij tussen die sujetten komen te zitten en misschien nog het vernederende risico lopen herinnerd te worden aan de strapatsen van zijn voorvader Leopold II. Politiek zou echter geen politiek zijn, als men het daar straks zou afdoen als, ja, als wat? Een "fait divers", zou Thielemans zeggen. "'t Is wel ernstig, maar 't blijft een fait divers". En voor de rest zal de kolonisatie de schuld van alles krijgen. Misschien moet Albert II, of Vanackere, of allebei wel een openbare schuldbekentenis afleggen, zoals Verhofstadt vroeger in Rwanda ging (moest?) doen. Straks krijgen we nog heimwee naar De Gucht...
