De paasvakantie zit erop. Nu eens zien wat we gaan zien. Om te beginnen één grote verkiezingscampagne, maar daarbuiten zijn er toch genoeg punten om een boompje over te zetten.
- N-VA is naar het Grondwettelijk Hof getrokken met de klacht dat de Vlamingen slechts één keer het belangenconflict kunnen inroepen (via de Vlaamse gemeenschap), terwijl de Franstaligen dat liefst vier maal kunnen doen (via de Franstalige gemeenschap, het Waalse gewest, het Brusselse gewest en de Franstalige gemeenschapscommissie in Brussel). De zoveelste discriminatie in dit landje dat claimt democratisch te zijn. Wettelijk is daarmee niets fout, het gaat wel regelrecht in tegen de geest van de wet.
Eigenlijk draait de hele zaak rond de splitsing van Brussel-Halle/Vilvoorde. Ergens in mei vervalt de termijn van dit dispuut en zou er eindelijk eens definitief over moeten gestemd worden. Als dat niét gebeurt, is er geen enkele reden om na 7 juni geen klacht neer te leggen tegen de onwettelijkheid (in ons land) van de Europese verkiezingen. Daarmee zouden de francofonen en belgicisten in dit land eindelijk eens een serieus schot voor de boeg krijgen en kunnen gaan vrezen wat er hen te wachten zal staan bij de federale verkiezingen van 2011. De Maddens-strategie, zeg maar, maar dan in versneld tempo.
- Lezers van mijn blog weten, dat ik geen boontje heb voor de heer De Gucht en zijn Open VLD partij. Toch begin ik een beetje medelijden te krijgen met de man. Op dit ogenblik is zijn weekeinde grotendeels verpest door die stomme Somalische piraten, die het in hun hoofd hebben gehaald een Belgisch baggerschip (eigenlijk een steenstorter) te kapen in de Indische Oceaan.
Alsof dat nog niet genoeg was, moet De Gucht deze komende week e.e.a. beslissen over de affaire Koekelberg. Dat hij dat moet doen komt, door het deserteren van zijn partijgenoot Dewael en door het feit dat Dewaels opvolger, zijn andere partijgenoot Depadt, hierover niet kan beslissen omdat hij tegelijkertijd partij en rechter zou zijn. Als De Gucht Koekelberg te hard aanpakt, zal hij in aanvaring komen met advocaat Van Uyttendaele, beter bekend als monsieur Onkelinx, minister van Werk en nog wat, welke zich telkens in het kernkabinet zal moeten laten vervangen omdat er anders van belangvermenging sprake zou kunnen zijn.
Tenslotte heeft Karel van Berlare nog af te rekenen met Deckerken, die deze keer blijkbaar zijn hand overspeeld heeft in de zaak van het Veurnse justitiepaleis. Evenals bij de Fortis affaire, waarbij de hele familie De Gucht werd vrijgepleit (men heeft zich niet afgevraagd waarom ook de vrienden en kennissen dezelfde dag hun aandelen nog snel verkochten...), zal er altijd wel iets van blijven hangen. Overheidsgebouwen verkopen aan kostprijs en ze daarna terug huren op 36 jaar waarbij de verhuurder een rente krijgt van zo'n 15%, was het watermerk geworden van de regeringen Verhofstadt, waarmee - zonder veel succes, zoals later bleek - de gaten in de begrotingen werden dichtgereden. Dat gebouw in Veurne zal veel geld gekost hebben, die van Antwerpen en Gent nog veel meer. Logisch, dat men zich daarover vragen gaat stellen.
Enfin, week 17 van 2009 kan interessant worden.
|
