|
Mijn oudste zus maakte zo’n beetje het tegenovergestelde mee. Zij en haar man kwamen ook naar Sardinië en kregen er twee zonen, die zij in het Italiaans opvoedden. Ze spraken er dus alleen maar Italiaans mee. Dat bracht ook de nodige problemen mee en, alhoewel de zonen respectievelijk een diploma haalden voor advocaat en landmeter, moesten ze wachten tot ze de dertig voorbij waren vóór ze een vaste job hadden. Terug naar Vlaanderen komen was er echter niet meer bij, want ze kenden onze taal niet. Het is later ook daar wel goed gekomen – de zonen zijn er beiden getrouwd met een Sardijnse - maar dat heeft tijd gevraagd.
E.e.a. betekent wel dat kinderen die de originele taal van hun ouders niet onderhouden, ook veel minder geneigd zullen zijn om ooit naar hun land van herkomst terug te keren.
--
Volgens een studie van de Australische Western Sidney University zou meertaligheid goed zijn voor de hersenen, en helpen om bv dementie uit te stellen. Mensen die meerdere talen beheersen zouden ook nog wel dementie kunnen krijgen, maar dan op latere leeftijd. Dat talen leren kan men wel best op jeugdige leeftijd beginnen. Dat verhaal zou wel eens kunnen kloppen, want het beheersen van meerdere talen houdt de hersenen actiever. Mijn nonkel pastoor (‘Heeroom’ voor de Nederlanders), die zes talen sprak, kreeg wel dementie, maar pas op zijn 88ste (hij werd tenslotte 90).
|
