Door massaal geld uit te geven heeft de federale regering de economie en de koopkracht van dit land opgekrikt, maar men vergeet dat daarbij de toekomst zwaar gehypothekeerd wordt. De federale staatsschuld is gestegen tot 512 miljard euro. Met de regio’s en lokale besturen erbij zitten we rond de 600 miljard.
Raar maar waar, een van de factoren van de gestegen staatsschuld, is de uitgifte van de staatsbon. Die bracht bijna 22 miljard euro op, veel meer dan de schatkist nodig had, waardoor de staat verplicht was met bijna 8 miljard haar beleggingen te verhogen, waarvan het rendement hoger is dan wat de schatkist op de staatsbon betaalt. Met 10,6 jaar ligt de gemiddelde looptijd van de Belgische staatsschuld aanzienlijk hoger dan de Europese.
Voor onze federale minister zonder Financiën en zijn partij is dat alles een afknapper die straks in de aanloop naar de verkiezingen niet meer verzilverd kan worden zoals verhoopt. Als het cd&v een troost mag zijn: volgens een laatste peiling (van de RTBF en La Libre Belgique) zakt Open VLD zelfs onder de 8% en is het nu al quasi zeker dat de partij in sommige kiesdistricten de kiesdrempel niet zal halen. En dan is er in Antwerpen nog de liberale schepen Erica Caluwaert uit de partij (maar niet uit het schepencollege!) gestapt. Met de strapatsen van ons mateke erbij stevenen de traditionele partijen op een absoluut laagterecord. Aan de Vlaamsnationale partijen om daar het eigen voordeel uit te halen.
|