Nederland krijgt er nog maar eens een eenmanspartij bij. Na Pim Fortuyn (Leefbaar Nederland), Geert Wilders (Partij Voor de Vrijheid) en Thierry Baudet (Forum voor Democratie) is het nu de beurt aan de man met de onmogelijke naam Pieter Omtzigt om eens aan de boom te schudden. Hij zit al enkele decennia voor het CDA in het Nederlandse parlement, de laatste twee jaar echter als onafhankelijke, nadat hij het zgz ‘toeslagenschandaal’ had blootgelegd, waarbij tienduizenden, vaak achtergestelde families, onterecht beschuldigd werden van fraude in de kinderopvang. Bij de volgende verkiezingen, over zo’n drie maanden, voorspelt men dat de nieuwe partij die hij heeft opgericht, het ‘Nieuw Sociaal Contact’, riskeert zo’n derde van de stemmen te behalen. Omtzigt zelf ambieert de post van premier niet, dat heeft hij gemeen met Caroline* van der Plas, nog zo’n Nederlandse runner-up, maar dan van de BBB (BoerBurgerBeweging), die de laatste provinciale verkiezingen in Nederland won. Eén zaak staat vast: in Nederland, net zoals bij ons, is men de traditionele partijen kotsbeu.
Of het allemaal veel gaat uithalen is maar de vraag. De Nederlands Einzelgänger lijken allemaal zo’n beetje op wat bij ons Deckerken teweeg bracht, maar dan met veel minder succes. Die laatste, die momenteel nog zetelt als onafhankelijke bij de N-VA, zou overwegen bij de volgende verkiezingen bij ons weer met een eigen LDD-lijst mee te doen, als een soort alternatief tussen VB en N-VA. De kans is echter groot dat zijn lijst dit keer de kiesdrempel niet haalt en dan riskeren de Vlaamsnationalisten enkele procenten te verliezen die hen de meerderheid in het Vlaams parlement zouden kunnen kosten. Het zou een serieuze afgang betekenen voor de ooit meest succesvolle judocoach van dit land…
*Ik heb er Caroline van gemaakt, Roepie. Bedankt voor de attentie.
--
N.a.v. de reactie van lezer Lucas op mijn blog over de vliegtuigcrash waarbij Prigozjin betrokken was, ben ook ik van mening dat De Standaard (meestal) niet betrouwbaar is. Dit bericht stond wel in De Standaard, maar was van de hand van Christo Grozev van het onderzoekscollectief Bellingcat en kwam uit The Financial Times.
Wie wat meer over deze zaak wil weten, verwijs ik naar mijn blog van 7 dezer (‘Africa addio’) naar de reactie van lezer Fernand Dhondt, een specialist ter zake voor wat Oost-Europa betreft.
|