De zesde aflevering van Het Verhaal van Vlaanderen ging bijna uitsluitend over de Beeldenstorm, die uiteindelijk leidde de 80-jarige oorlog en de splitsing der Nederlanden, met een calvinistisch noorden en een katholiek zuiden als gevolg. E.e.a. na een harde repressie door de Spaanse Habsburgers.
Zoals ik al eens gesteld heb, worden er in het Verhaal geen leugens verteld, maar wordt wel e.e.a. verzwegen. Zo werd de vijfde aflevering, die ging over de Bourgondiërs, afgesloten met de dood van Maria van Bourgondië die trouwde met de Habsburger Maximiliaan van Oostenrijk, terwijl er in aflevering zes geen enkele uitleg gegeven werd waarom ineens die Oostenrijkers verdwenen waren en men alleen nog sprak van Spaanse Habsburgers. Net zoals met Jan Breydel, is men Keizer Karel (Karel V) vergeten. Een woordje uitleg over de in Vlaanderen populaire vorst (denk maar aan ‘De Pot van Olen’), die geboren werd in Gent en de vader was van Philip II, was hier op zijn plaats geweest. Keizer Karel was de eerste vorst van bij ons die – na de ontdekking van Amerika – kon zeggen dat in zijn Rijk de zon niet onder ging. Ook een woordje over Willem I van Oranje-Nassau, bijgenaamd ‘De Zwijger’, had er mogen zijn. In tegenstelling tot de graven van Egmond en Hoorn ontsnapte Willem (door te zwijgen, alhoewel hij op de hoogte was) aan de arrestatie door Alva en was hij de grondlegger van het huidige Nederland. Zonder de door hem geleide en succesvolle opstand in de noordelijke regio’s, zouden de Nederlanden er anders hebben kunnen uit zien. De blokkade van de haven van Antwerpen zorgde trouwens mee voor een uitvlucht van tienduizenden Vlamingen – reders, ambachtslui en kunstenaars - naar het noorden, die daar ook mee hun stempel zouden drukken op Nederlands gouden 17de eeuw.
|