De spanning rond Oekraïne houdt niet op en de dreiging van een Russische invasie blijft bestaan. Pluspunt in deze zaak is dat Russen en Amerikanen voorlopig blijven praten. Europa staat erbij en kijkt ernaar. Het probleem daarbij is, dat - als het tot een gewapend conflict zou komen - het Europa zal zijn dat het meeste riskeert, terwijl de E.U. als instelling niet eens mee lijkt te tellen.
Volgens Jaap de Hoop Schepper, de secretaris van de NATO die de gesprekken met Oekraïne destijds startte, is de hele zaak terug te brengen tot het onverwerkte verleden van Vladimir Putin. Toen het IJzeren Gordijn viel en de Sovjet- Unie instortte, was Putin geheimagent van de KGB in Dresden, waar hij het einde van de DDR meemaakte, wat hem een trauma bezorgde waardoor hij nu nog altijd vindt dat de teloorgang van de Sovjet-Unie de grootste geopolitieke catastrofe van de 20ste eeuw was. Hij beseft wel dat de Sovjet-Unie in zijn oude vorm nooit meer zal terugkeren, maar wil toch nog e.e.a. uit de brand slepen. De inval in Georgië in 2008, de annexatie van de Krim in 2014, de aanval op de Donbas en de openlijke steun aan de dictators van Wit-Rusland en Kazachstan wijzen allemaal in die richting. Tegelijkertijd krikt Poetin in Rusland zelf zijn populariteit wat op en dat is nodig, ook voor zijn partij die heel wat van haat populariteit verloren heeft.
De hele zaak wordt ondertussen doorkruist door de discussie over de NordStream 2 gaspijplijn van Rusland naar Duitsland door de Baltische Zee, die klaar ligt voor gebruik. Die niet openen – zoals de zaken er nu bij liggen - betekent voor West-Europa – in de eerste plaats voor Duitsland – een nog groter tekort aan gas en voor Rusland een groot tekort aan inkomsten. Een situatie waarvan niemand beter wordt en daarom hopelijk kan leiden tot e.o.a. compromis.
|