De feestdagen zijn voorbij, de feestvierders likken (misschien) hun wonden, de winterkoopjes zijn begonnen en de wereld draait verder. Dat geldt ook voor de Belgische politiek, die het meer dan ooit kwaad gaat krijgen.
De Belgische begroting is compleet ontspoord. Zonder bijsturing zal het tekort t.o.v. de Maastricht-norm tegen 2023 – volgens het Internationaal Monetaire Fonds (IMF) - tegen de 5% v van het Bruto Binnenlands Product (bbp) zitten en waarschijnlijk de grootste schuldenlast van de hele EU hebben.
Dat het zover zou kunnen komen, ligt in de eerste plaats aan corona, waarbij men de geldkraan twee jaar probleemloos heeft opgedraaid. Na corona zal de Belgische staat zo’n 3% van het bbp meer uitgeven dan ervoor.
Een tweede reden is de verhoging van de minimumpensioenen naar 1.500 euro, wat de staat jaarlijks 2 miljard euro extra kost.
Tenslotte komen daar nog de extra kosten bij van de overstromingen in hoofdzakelijk Wallonië, wat het Waalse Gewest een tekort heeft bezorgd van 4 miljard en een schuldenratio van 200% t.o.v. het bbp, waarvoor ze van de federale regering een lening van één miljard heeft gekregen. En, zoals ik reeds meldde, is het in het Brusselse Gewest al niet veel beter, zonder daar overstromingen voor nodig te hebben gehad.
Het gezegde dat men het dak moet repareren als de zon schijnt, is in dit land blijkbaar niet gebruikelijk.
|