|
Mijn blog van 2 dezer had reeds als titel ‘Kernuitstap wordt kernuitstel’. Na de zoveelste samenscholing van het Overlegcomité, een debat van 11 uur dat de hele nacht duurde, zou het nu worden: ‘Kernuitstel blijft kernuitstel’. Men heeft nu nl beslist de beslissing uit te stellen tot 18 maart 2022. Paarsgroen+ blijft bij wat zij Plan A noemt, nl dat alle huidige kerncentrales in 2025 zullen worden gesloten en vervangen worden door vervuilende, dure gascentrales, die tijdelijk dienst zouden doen tot ook België eventueel modulaire, kleinere en veiligere kerncentrales zou kunnen inschakelen, iets wat andere landen al hebben beslist te zullen doen. Dat zou dan Plan B kunnen worden, maar niemand die echt weet wat dat zou kunnen inhouden. Want het is helemaal niet zeker dat tegen 2025 nieuwe gascentrales de helft van de huidige stroomproductie van de bestaande kerncentrales zullen kunnen overnemen. In de eerste plaats zou die van Vilvoorde, aan wie de vergunning is geweigerd, tegen die tijd toch moeten kunnen draaien. Lukt dat niet, dan komen drie andere plaatsen in beeld, maar vergeet men erbij te zeggen dat ze alle drie duurder waren dan wat Engie voor die van Vilvoorde bood en dat tegen de twee Waalse die daarbij betrokken zijn, een beroep loopt vanwege het – nota bene - groene burgerinitiatief Tegengas (mijn blog van 15 dezer).
---
Kortom, het blijft huilen met de pet op. In een recent uitgegeven boek (‘Het gestolde land’) schrijven historici Kristof Smeyers en Eric Buyst, dat de huidige Belgische politiek een voortzetting is van die van Jean-Luc Dehaene, die ooit beweerde dat hij de problemen zou oplossen als ze zich stelden. Wat nu gebeurt is nog veel erger: men lost de problemen niet op, ook niet áls ze zich stellen.
|
