Het ‘Dictator Effect’ is een wetenschappelijk werk, een ‘paper’ zoals men dat noemt, aan de hand van Jason Papaioannou en Jan Luyten, dat zes jaar geleden verscheen en zegt dat autocraten, naarmate ze langer aan de macht zijn, steeds slechter economische resultaten boeken. Een gevolg van een verhoogde inflatie door corruptie en de erosie van de instellingen, maar ook door wat de onderzoekers ‘de desinformatieval’ noemen. Die ontstaat door totale loyauteit te eisen van hun achterban, waardoor ze te optimistische verslagen krijgen over de toestand van het land.
Een schoolvoorbeeld van het dictator effect vinden we de dag van vandaag bij ‘sultan’ Erdogan van Turkije. Het beleid van de man en zijn AKP-partij is nog slechts de schaduw van wat eens een heropleving van het land betekende. In 2004 werd Erdogan door het Brussels eurocratenblad European Voice zelfs nog uitgeroepen tot man van het jaar en werd de E.U. aangespoord om Turkije bij de E.U. te laten aansluiten.
De onderhandelingen met Europa bestaan gelukkig alleen nog op papier. De Turkse Lira is niets meer waard en verloor sinds het begin van dit jaar al 40% t.o.v. de dollar. De inflatie zit rond de 20%. Brood werd op 19 jaar 900% duurder. De grootste schuldige daarvan is Erdogan zelf, die zich koppig blijft verzetten tegen elke renteverhoging omdat hij denkt met een lagere rente meer te kunnen uitvoeren en zo de economie er weer bovenop te helpen. De laatste drie jaar heeft hij al evenveel gouverneurs van de nationale bank ontslagen omdat die hem niet wilden volgen in zijn waanzin.. Na de mislukte militaire coup van 2016 veranderde hij de Grondwet, schafte hij zelfs de functie van eerste minister af en beslist hij nu alles zelf, ook de vele politieke en gerechtelijke benoemingen, Het gevolg daarvan is dat armoede, corruptie en werkloosheid hand over hand toenemen. Zijn AKP-partij verloor ondertussen de verkiezingen in de twee grootste Turkse steden, Ankara en Istanbul, toen de oppositie daar als één partij opkwam. Mocht zich dat herhalen bij de nationale verkiezingen van 2023 dan zit het spel helemaal op de wagen en vreest men voor het ergste. Nu al zitten er nergens ter wereld meer journalisten achter de tralies dan in Turkije.
Het Turkije van Erdogan is een schurkenstaat aan het worden en mist steeds meer de basis om de crisis te boven te komen. Met Erdogan’s economische voodoo politiek zal het zeker niet lukken.
|