De Belgische inflatie steeg in november met liefst 5,64%, het hoogste niveau sinds juli 2008 en toen was het al het hoogste sinds het verre juli 1984. Dat betekent dat alles duurder wordt, maar daartegenover staat, dat wij hier ook een index hebben en dat vanaf januari 2022 alle lonen en uitkeringen in verhouding zullen stijgen. Driemaal hoera, zou men zeggen, ware het niet dat we daardoor een stuk concurrentiekracht verliezen t.o.v. onze buurlanden, die zo’n index niet hebben en onze bedrijven dan in het beste geval minder winst zullen maken, in het slechtste geval meer verlies zullen lijden. Onze bedrijven zien hun loonkosten in elk geval stijgen met 7,5 miljard euro. Daardoor worden de producten die ze maken een stuk duurder en zullen ze minder concurrentieel zijn op de wereldmarkt.
De sterke verhoging van onze inflatie heeft niet alleen te maken met de energieprijzen die door het dak zijn gegaan, maar ook door een stijging van de kerninflatie, die niets te maken heeft met de kosten voor energie en onbewerkte voedingsmiddelen. De problemen die diverse sectoren hebben met de grondstoffenschaarste en de aanvoerkosten zijn daar nog niet eens bijgerekend.
---
In de marge van bovenstaande is het ook interessant te weten dat de inflatie in Duitsland liefst 6% bedraagt en dat is daar het hoogste peil in dertig jaar. Na Merkel en ‘die schwarze Null’ zijn ze daar ook nog niet aan die neue Kartoffelen. Opmerkelijk genoeg maakt de Europese Centrale Bank (ECB) zich minder zorgen. Daar zegt men dat de stijging van de inflatie maar van tijdelijke aard zal zijn. Hopelijk krijgen ze gelijk, anders moeten we nog geloven wat ze in Italië zeggen: ‘Alles stijgt, alleen Venetië blijft zakken’.
|