‘De wereld is om zeep. Er gebeuren rare dingen rondom mij. Helemaal om zeep en het laatste oordeel kan niet ver meer zijn’. Dat zong Urbanus jaren geleden al, maar dat was om te lachen. Wat er tegenwoordig rondom ons allemaal gaande is, is niet meer om te lachen.
Een viruscrisis zoals die met corona, hadden we nog nooit meegemaakt en het lijkt wel alsof we er niet vanaf geraken. Steeds duiken er nieuwe problemen op die rechtstreeks of onrechtstreeks met de pandemie te maken hebben.
In het kader van de discussies hoe we eruit geraken, maken we dan mee dat een Waalse dokter zo’n 2.000 valse getuigschriften tegen betaling heeft verkocht, waardoor mensen, die niet gevaccineerd zijn, theoretisch in staat zijn anderen te besmetten. Dit lijkt wel op een ‘License to kill’ film met James Bond. Op de (a)sociale media circuleren trouwens een hele reeks aanbiedingen voor getuigschriften, waarvan de meeste meer dan waarschijnlijk nep zijn.
Sinds het uitbreken van de corona pandemie kende de e-commerce een forse opbloei. Klanten konden online bestellen zodat ze niet meer naar de fysieke winkels hoefden te gaan en de bestellingen haast meteen geleverd kregen, dikwijls binnen de 24 uur, met een haast gratis verzending. Dat laatste blijkt nu alleen mogelijk te zijn geweest omdat enkele postorderbedrijven werkten met onderaannemers die het niet zo nauw namen met de wetten en voorschriften ter zake, in het zwart werkten en – soms letterlijk – met kinderarbeid.
Bovenop de chaos die we meemaken, kregen we dan nog stiptheidsstakingen van de politie waardoor het verkeer op de weg en in de lucht aardig in de knoei raakte. De laatste loonsverhoging bij de politie zou al dateren van 20 jaar geleden en de minister waarmee de politievakbonden moeten onderhandelen is een politieke neofiet, die een bezoek aan New-York blijkbaar belangrijker vond.
Ik heb zo het idee dat we niet tot 2024 zullen moeten wachten om een volgende verkiezing mee te maken. Zoals men nu bezig is, kan Paarsgroen+ het tot 2024 niet volhouden.
Om met Urbanus ook te eindigen: ‘Ja, misschien wordt het morgen beter, maar het wordt nooit meer goed’.
|