Als er één ding goed is aan die affaire El Kaouakibi dan is het dat het heeft aangetoond dat er e.e.a. niet klopt met de subsidierage in Vlaanderen. De Vlaamse regering wil dit jaar meer dan 13 miljard euro aan subsidies uitgeven, allemaal geld dat wordt weggegeven zonder dat daar veel tegenover staat. En dat in een jaar waarin de coronafactuur niet mals zal zijn. Vlaams minister van Financiën Matthias Diependaele (N-VA) wil daar tegen het einde van dit jaar iets aan doen door een subsidiebank op te richten waardoor men een klaardere kijk zal hebben op de doolhof aan subsidies waarin men door de bomen het bos niet meer ziet. Als de drie bestuursleden van ‘Let’s Go Urban’ niet waren opgestapt, waarna een voorlopige bestuurster diende te worden aangesteld, dan had het hele geldverkeer in El Kibi’s netwerk waarschijnlijk nog lustig verder kunnen draaien. Er was gewoon geen controle op.
Het probleem daarbij is, dat subsidies de enige manier is die Vlaanderen heeft om economisch wat bij te sturen. De bedrijfsfiscaliteit en met name de vennootschapsbelasting is grotendeels federaal gebleven, Een reden temeer om dit land te splitsen.
Dit betekent niet dat men alle subsidies zou moeten afschaffen. Na het uitkomen van de zaak El Kaouakibi is het echter wel duidelijk dat het zo niet verder kan met deze steekvlampolitiek en dat een controle ervoor moet zorgen dat het niet verder de spuigaten uitloopt.
---
N.a.v. de reactie van lezer Ottorongo op het uitdelen van geld door minister Kitir (Vooruit), kan ik alleen maar zeggen dat hij gelijk heeft. ‘Het probleem met socialisme’ zei Margaret Thatcher, ‘is dat je op termijn steeds op het punt komt dat je andermans geld hebt opgebruikt’.
Dit geldt trouwens niet alleen voor het Overheidsgeld (dat van de belastingbetaler), zoals lezer Rob het terecht stelt, maar nog meer voor dat van de ngo’s. Een Italiaanse studie daarover stelde vast dat amper 10% van het gestorte geld terecht komt bij de mensen die het nodig hebben. De rest gaat naar ‘kosten & administratie”.
|