Dit voorjaar moet er nog een federale begroting worden opgemaakt. Dat zou dan de eerste volwaardige begroting worden sinds die van 2018. Opmerkelijk is nu al dat de uitgaven, met alle extra uitkeringen die er zijn gebeurd, reeds tot in de details beschreven zijn, maar de inkomsten omgeven blijven met veel mist. Door de verwachte ontsporing die er zal zijn, was al in het regeerakkoord overeen gekomen dat die Begroting zou bestaan voor één derde uit besparingen, één derde uit nieuwe inkomsten (belastingen, zeg maar) en nog een uit ‘diversen’, wat dat ook moge betekenen. De kans dat er besparingen zouden komen in de Sociale Zekerheid (wat goed zou zijn voor Vlaanderen, omdat daaruit de meeste Noord-Zuid transfers komen) mag men vergeten, gezien het overwicht van de linkse partijen in de Paarsgroen+ regering (SP.A, PS, Groen en Ecolo).
Een van de middelen waarop deze federale regering rekent om de gemaakte putten gevuld te krijgen, zijn de meer dan 5 miljard euro die het land van Europa zou krijgen in het raam van het Europese herstelplan. De N-VA, grootste partij in de Vlaamse regering maar federaal in de oppositie, zegt bij monde van Vlaams minister van Begroting Matthias Diependaele, dat Vlaanderen recht heeft op zo’n drie miljard van dat Europees geld, omdat het in België goed is voor drie vijfde van het Bruto Binnenlands Product (bbp). Uit ervaring weten we echter dat Brussel – en zeker Wallonië – steeds op de eerste rij staan als er iets te ontvangen valt. Als de partijen er niet uitkomen tegen de deadline van 30 april, wanneer dit land zijn herstelplan aan Europa zal moeten voorleggen, zal Crootje himself de knoop moeten doorhakken. Een ‘Chefsache’ zoals ze dat in Duitsland noemen..
|