Vandaag gaat Egbert Lachaert naar de koning om te zeggen dat hij nog geen nieuwe federale regering heeft en dat ook hij nog uitstel zou moeten krijgen. Dat weten we sinds de late journaals van gisteravond, waaruit bleek dat Lachaert zelf De Wever zou hebben laten weten dat hij het in eerste instantie gaat proberen met een paarsgroene coalitie, dus zonder de N-VA. Uitgerekend deze die hijzelf niet wilde toen hij in het voorjaar nog liberaal fractieleider was, maar die hij nu als Open VLD-voorzitter zou zijn opgedrongen door de linkse top van de partij (Rutten, De Wael, Somers, Tommelein en Mathias Declerq).
Volgens de politieke commentatoren zou het gaan om een plan A, waarbij het plan B, de paarsgele coalitie, nog niet meteen zou worden afgeschreven.
Om te slagen met paarsgroen heeft Lachaert echter ook de steun nodig van CD&V, maar die is niet zinnens om zomaar toe te happen. Belangrijkste reden voor die partij om niet mee te doen zijn de ethische problemen, waarover al heel te doen was in de Kamer én het feit dat de christendemocraten niet in een federale regering willen stappen die geen meerderheid heeft in Vlaanderen.
Zelfs de partij van ‘mateke’ Rousseau zou haar bezwaren hebben, omdat ze bij een paarsgele constructie de belofte had gekregen van een vennootschapswinstbelasting, iets wat de liberalen zelf absoluut niét willen.
Kortom, zoals prof. Carl De Vos, politicoloog en hoogleraar (UGent) het in hetzelfde nieuws vertelde, ‘het zottekensspel gaat door’.
---
Hierbij nog deze vaststelling: In tegenstelling tot wat men zou denken, zijn de partijen niet meer happig om een regering te vormen met een grote meerderheid, de natte droom van Flup de Laatste. Reden daarvoor is dat het politieke landschap te veel versnipperd is geworden, waardoor een bovengrens van het aantal ministers en de pariteit binnen de regering er nu voor zorgen dat hoe meer partijen eraan deelnemen, hoe minder ministerpostjes elke deelnemer zal hebben. ‘The jobs, stupid!’. Het alternatief blijft dan nieuwe verkiezingen, waar de traditionele partijen én de N-VA al evenveel schrik voor hebben.
Het blijft inderdaad een zottekensspel.
|