|
Nu er stilaan licht lijkt te komen aan het einde van de coronatunnel wordt het uitkijken naar de uiteindelijke schade die deze pandemie zal veroorzaakt hebben en vooral hoe men die gaat beheren. Er is in dit land al langer sprake van een hervorming van de financieringswet en de coronacrisis zal er onze politici hopelijk toe dwingen daar nu eens werk van te maken. Vlaanderen is trouwens vragende partij, daar het zo’n 70% van de Belgische economie beheert. Ondanks diverse aanpassingen – o.m. bij de zesde staatshervorming in 2014 - krijgt het Vlaams gewest nog altijd maar 34% van de inkomsten uit eigen belastingen. Dat is feitelijk maar de helft van waar het recht op heeft.
Het zal in dit najaar dan ook meer dan tijd worden dat er e.o.a. wijziging aan die financiering wordt aangebracht, desnoods in het kader van een ombouw van dit België dat toch niet meer werkt. Een afspiegelingsregering – het stokpaardje van o.m. econoom Geert Noels - komt dan weer in het vizier, waarbij de vier regio’s rond de tafel gaan zitten, de centen evenrediger verdelen en tenslotte afspreken wat ze nog samen zullen doen. Daarbij zou het Zwitsers model als voorbeeld kunnen dienen. Dat land heeft ook vier talen, verschillende culturen en een hele resem bijna zelfstandige kantons, die ruime bevoegdheden hebben, terwijl het over een kleine federale regering beschikt die de zaken beheerst die samen moeten worden uitgevoerd (Defensie, Veiligheid, Buitenlands Beleid). Het Zwitsers systeem werkt al enkele eeuwen met succes en is daardoor geschikt om voor België model te staan.
|
