Ben Weyts, Vlaams minister voor o.m. Onderwijs, gaat zo’n 1.450 studenten toelaten in het ingangsexamen voor (tand)arts. Dat zijn er een kleine 400 meer dan wettelijk toegestaan. Volgens de Belgische wet kan dat niet, maar de Franstaligen in dit land overtreden al 21 jaar dezelfde wet en trekken er zich niets van aan, zoals ze zich nooit ook maar iets aantrekken van wetten die niet in hun voordeel zijn.

   Lezers die deze rubriek al enkele jaren volgen, weten dat dat ingangsexamen een klucht was en dat terwijl we dokters tekort komen. De Vereniging van Artsenvakbonden zou tegen het besluit van Weyts bezwaren hebben, geeft echter toe dat de Franstaligen deze wet nooit hebben nageleefd en vindt het nu ‘kinderachtig’ dat de Vlamingen dat nu ook niet meer gaan doen. Diezelfde Vereniging geeft trouwens ook toe dat er momenteel in Vlaanderen nu reeds een tekort is aan huisartsen, maar zegt er niet bij dat dit ook al het geval is voor spoedartsen en tandartsen. Misschien heeft men schrik van teveel concurrentie...

   Studenten die nu beginnen te studeren voor (tand)arts studeren in het beste geval pas af over zes jaar. Tegen die tijd zullen er weer x-aantal gevestigde artsen minder zijn (bv op pensioen gegaan of iets anders gaan doen) en kan het ook zijn dat een aantal van de studenten de studies niet afmaakt. En dan hebben we het nog niet gehad over het te grote aantal Franstalige afgestudeerden, die zich meestal in en rond Brussel vestigen en zo de zaak daar mee helpen verfransen. Hetzelfde geldt voor buitenlandse artsen. Als die laatsten kunnen bewijzen dat ze een diploma in eigen land hebben behaald – zonder de kwaliteit ervan te controleren - en een van de drie officiële talen van dit land spreken, krijgen zij meteen een RIZIV-nummer waarmee ze hier een artsenpraktijk kunnen uitoefenen. Wat extra pervers is aan die maatregel is, dat bv artsen die Duits spreken zich wel in Brussel en omstreken mogen vestigen, terwijl ze dat in feite alleen zouden mogen doen in de Oostkantons.

   We kunnen alleen maar hopen dat Weyts het been stijf houdt. Het gaat hier zelfs niet eens om een wet die dient ontgrendeld te worden, zoals ik in mijn blog van gisteren schreef, maar een die alleen maar door ons, Vlamingen, wordt nageleefd en niet door de francofonen die ze in feite al 21 jaar overtreden.

Een zeven tal jaar geleden zijn wij naar een andere gemeente gaan wonen.

We haddeh/hebben een goede huisarts maar gemakkelijkheidshalve waren wij op zoek naar een huisarts in onze nieuwe gemeente.

Resultaat: overal patiëntenstop, nergens binnen te geraken.

Een nieuwe tandarts is wel gelukt.

Een familielid van ons studeert verpleegkundige voor de operatiezaal, plots is er een jaar extra studie bijgekomen. Resultaat: zij maakt gewoon haar studies af, doet het jaar extra niet, en gaat in een andere sector aan de slag.

Zowel op federaal, Vlaams als Waals niveau maakt men van onze gezondheidszorg een rommeltje (zacht uitgedrukt).

21-12-2019, 07:58 Geschreven door Walter F.