In het Europese parlement werd de Franse kandidaat-commissaris voor de post van Interne Werking en Defensie, een zekere Sylvie Goulard, tijdens de parlementaire hoorzitting weggestemd met 89 tegen 29 stemmen. Alleen haar eigen liberale fractie ‘Renew Europe’, de partij van Macron, zeg maar, steunde haar nog. De vrouw was in 2017 al eens moeten aftreden als Frans minister van Defensie o.w.v. klachten i.v.m. het inschakelen van medewerkers voor de lokale, Franse politiek. Doet zo’n beetje denken aan wat onze ‘madame Non’ is overkomen in Brussel. Maar bij Goulard was het erger. Als Europarlementslid had ze daarenboven bijgeklust als consultant voor een Amerikaans pro-Europese denktank a rato van ruim 10.000 euro per maand. En zo iemand is dan de protégée van een Franse president!
We mogen ons gelukkig achten dat er in het Europees parlement op dat gebied tenminste nog iets ernstig gebeurt. Goulard is al de derde kandidaat-commissaris die naar huis wordt gestuurd en – naar het schijnt – zijn er nog die dat riskeren. Misschien zou het geen kwaad kunnen, mocht men ook bij ons de kandidaat-ministers een parlementaire hoorzitting laten ondergaan om te zien of ze wel bekwaam genoeg zijn om hun toekomstige taak uit te voeren. Als men ziet dat een minister van Verkeer in de vorige Vlaamse regering straks minister van Onderwijs wordt, die van Onderwijs overstapt naar Landbouw, om er maar enkele te noemen, kan men zich daar toch vragen bij stellen. Mocht men dergelijke kandidaten eerst aan een kruisverhoor onderwerpen, zoals het bij de E.U. gebeurt, dan denk ik dat sommigen wel driemaal zouden nadenken alvorens te solliciteren naar een nieuwe job nu ze de oude onder de knie begonnen te krijgen. Optimaal kan men zoiets bezwaarlijk noemen.
Persoonlijk vind ik dat bv een minister van Financiën uit de bankwereld moet komen, een van Defensie uit het Leger, maar dat zal hier niet dikwijls gebeuren. De partijkaart blijft hier belangrijker dan de vraag of de man/vrouw het wel aan kan.
|