Over de aanpassing van de vennootschapsbelasting is het laatste woord blijkbaar nog niet gevallen. Die zou in dit land van bijna 33 naar 25% gebracht worden, maar het zou nog wel eens niet voldoende kunnen zijn om de vlucht van de zgn coördinatiecentra te stoppen. De voorlopig laatste in de reeks is de Waalse kalkgroep Lhoist, die haar financieel centrum verhuist naar Ierland. Daar is weinig tegen te doen. Lhoist verhuist via een eigen Ierse vennootschap die op haar beurt in handen is van een Luxemburgs bedrijf. Er zat ook nog een andere onderaanneming van Lhois tussen met zetel in Hong Kong. Dit alles maar om te zeggen dat men op dergelijke geglobaliseerde bedrijven geen controle meer heeft. Zij kijken naar waar het voor hen het voordeligst is en trekken daaruit hun besluiten. E.e.a. heeft ook te maken met de afbouw van de notionele intrestaftrek in België en maakt dat de 25% die de federale regering, met veel tegenstand vanwege CD&V, erdoor wil krijgen, straks waarschijnlijk nog steeds de hoogste zal zijn in Europa.
Ook in andere landen zien ze immers de bui hangen. Zo heeft de Nederlandse regering een plan om de dividendbelasting, bij ons beter bekend als de roerende voorheffing, voor bedrijven af te schaffen. Ook daar wil men op die manier vermijden dat grote Nederlandse bedrijven, zoals Shell en Unilever, uit Nederland vertrekken. Tegelijk zou die maatregel voordelen inhouden voor niet-Nederlandse bedrijven – ook Belgische – om hun financiële hoofdzetels juist daardoor in dat land te vestigen. Recentelijk had Nederlands premier Rutte nog gesteld, dat België maar één multinational meer heeft (AB Inbev).
Voeg bij dat alles nog de invloed die een Brexit op e.e.a. kan hebben, waardoor de kans groot is dat er nog een aardig robbertje zal gevochten worden om de gunst van het bedrijfsleven, om die te overtuigen in eigen land te investeren. Dit laatste áls die Brexit doorgaat, want het ziet er hoe langer hoe meer naar uit dat men daarmee nog niet klaar is, nog het minst in de UK zelf.
|