|
Terwijl de Belgische nationale feestdag, zoals verwacht, grotendeels in het teken zal staan van de Rode Duivels en het sluitstuk zal worden van een hopelijk laatste krimp van Belgisch nationalisme, hebben zowel de federale als de Vlaamse regering nog wat anders te doen. Laatstgenoemde had gisteren zijn laatste werkdag vóór het zomerreces en had die avond zo’n 144 artikels te bespreken. Onnodig te zeggen dat dit systeem, ooit uitgevonden door Dehaene, nooit serieus kan genomen worden, reden waarom het federale zomerakkoord van vorig jaar een jaar lang de gemoederen heeft beroerd.
Dat zal dit jaar niet veel anders zijn. Ondanks de tienduizenden nieuwe jobs, waarbij dus meer mensen een inkomen krijgen en de staat minder steun moet geven, slaagt deze federale regering er niet in de begroting in evenwicht te krijgen zoals bij de aanvang van deze legislatuur was vooropgesteld. Om het even bij de jobs te houden, dit land heeft het nog steeds moeilijk om genoeg mensen aan het werk te krijgen, dit ondanks het feit dat er zoveel vacatures zijn die niet ingevuld raken. Een van de voorstellen (van N-VA en Open VLD) om onwillige werklozen aan het werk te krijgen, is de werklozensteun te beperken in de tijd. Dat CD&V daartegen is hoeft niet te verbazen, met een Kris Peeters als minister van arbeid lijkt het er steeds meer op dat die eerder voor de vakbond werkt i.pl.v. voor de regering waarin hij minister is. Wat wel zou moeten verbazen is dat het MR, de liberale partij van onze nationale Charel, er eveneens tegen is. Dat heeft louter te maken met het feit dat die partij haar stemmen moet halen in Wallonië en Brussel, niet toevallig de regio’s met de meeste werklozen, waarvan er heel wat zijn die gewoon niet willen werken. Dat laatste komt nog best tot uiting in West-Vlaanderen, waar men er niet in slaagt Waalse werklozen uit het naburige Henegouwen aan de slag te krijgen, maar wel Fransen van over de staatsgrens. De reden daarvoor is dat in Frankrijk de werklozensteun wél beperkt is in de tijd. Zo zie je maar.
|
