|
De ontmoeting tussen Donald Trump en Kim Jong Oen wordt in onze doorgaans linkse media voorgesteld als een overwinning voor de Noord-Koreaan, dat terwijl het gewoon om een intentieverklaring ging en er hoegenaamd nog niets reëel beslist is. Als het akkoord tussen de States en Noord-Korea stand houdt, zal ‘The Donald’ echter de pluimen op zijn hoed mogen steken en wordt hij de derde Amerikaanse president die na WO II iets historisch bereikt zal hebben voor de buitenlandpolitiek van zijn land. Vóór hem waren dat Richard Nixon en Ronald Reagan. Nixon – ook al verguisd door de media na de Watergate affaire – maakte een einde aan de oorlog in Vietnam en knoopte opnieuw betrekkingen aan met het communistische China van Mao, mede dank zij de waardevolle inzet van zijn buitenlandminister Henry Kissinger. ‘Ronny’, die evenmin als Trump in de gratie stond bij de media (hij was ‘maar’ een acteur) maakte een einde aan de Sovjet Unie, met de bereidwillige medewerking van Lech Walesa en Johannes-Paulus II. Opmerkelijk is wel dat het telkens om republikeinse presidenten ging die niet in de gratie stonden van de poco media, terwijl de twee grootste kneusjes, die wél door die media verheerlijkt werden in dezelfde periode, democraten waren: Jimmy Carter en Barack Obama. Het zegt ook iets over de media zelf. ‘Wie geen krant leest, wordt niet geïnformeerd. Wie wél de krant leest wordt gedesinformeerd’, wist Mark Twain honderd jaar geleden al…
Als het met Noord-Korea goed afloopt, is het de vraag wat voor soort communisme er in dat land dan zal komen. Meest waarschijnlijk een van het Chinese type, waarbij de economie een beperkte vrijheid zal krijgen. We kunnen voor de Noord-Koreanen alleen maar hopen dat de betrekkingen met Zuid-Korea verbeteren. Misschien ligt daar nog meer de sleutel voor een vredevolle toekomst van het Koreaanse schiereiland.
----------------
Democratie heeft trouwens ook haar grenzen. Bij de gemeenteraadsverkiezingen in Rotterdam bleef de partij Leefbaar Rotterdam, de erfgenaam van Pim Fortuyn, de grootste ondanks een verlies van drie zetels. Toch zal ze niet meer in het bestuur van de stad zetelen. Er komt daar een coalitie van niet minder dan zes partijen: VVD, D66, Groenlinks, PvdA, CDA en ChristenUnie-SGP, deze laatste zelf al een samensmelting van twee partijen. Met in het achterhoofd de slogan ‘teveel koks bederft het eten’, zal dit nooit fatsoenlijk werken in Europa’s grootste havenstad. N-VA doet er toch maar best aan dit in de gaten te houden in die andere havenstad, Antwerpen. Een coalitie aldaar van SP.a, Groen, CD&V, PvdA en Open VLD zou even raar lijken, maar niet onmogelijk.
|
