Dat er in dit land weinig ernstig kan veranderd worden, komt door de grote staatsschuld. Die is vooral vergroot door de verkwisting tijdens de regeringen Verhofstadt, die de buffer van 6% van het staatsbudget – zo’n 25 miljard euro - opgespaard door Dehaene om de kosten van de vergrijzing op te vangen, erdoor joeg. Het doekje voor het bloeden, het zilverfondsideetje van Vande Lanotte, bleek een lege doos te zijn en ook daarna gebeurde er niets om iets voor die vergrijzingskosten te doen, alhoewel iedereen wist dat die eraan zaten te komen.

   Tijdens deze regering Michel werd dan toch een eerste aanzet gegeven door de uitstap bij pensionering in de tijd uit te stellen, waardoor mensen langer zullen moeten werken, langer bijdragen en de staat minder moet uitkeren. Dat was voorlopig de goedkoopste oplossing en daar die stapsgewijze zou worden ingevoerd, werd die min of meer geaccepteerd. Tot dan de discussie begon over de zware beroepen. Daar zou men misschien voorlopig uit zijn voor wat de overheidsdiensten betreft, maar Open VLD en N-VA stellen terecht, dat dit ook moet gelden in de privé. Men krijgt zo stilaan de indruk dat iedereen in dit land vindt dat hij/zij een zwaar beroep heeft en – zoals De Standaard opmerkte (als het goed is, zeggen we het ook) – het er naar uit ziet dat een zwaar beroep het nieuwe brugpensioen wordt. De mensen die aan de gestelde voorwaarden voldoen, zien hun werk niet verlicht worden, maar ze mogen er twee, vier tot zes jaar eerder mee stoppen. Alsof men alleen maar van het leven kan genieten als men niet meer werken moet, als alles voorbij is. Doet me denken aan de laatste strofe van dat gedichtje van Brigitte Kaandorp:

   ‘ En straks lig ik op mijn sterfbed

   en dan lig ik in mijn graf.

   En dan denk ik: pff, ’t is zwaar geweest.

   Gelukkig is het af’

Beste Wilhelmson, dat is nog netjes uitgedrukt, echt Afrikaanse toestanden, vandaar hun gulle liefde met ons geld richting Afrika.

Wij zullen dat moeten stoppen zo niet zijn de drama's niet meer te herstellen, dus nu grenzen sluiten en starten met het verwijderen van alle illegalen en criminelen van vreemde origine en het wegjagen van die islamknuffelaars onder eigen volk zoals lul peeters en co.

27-05-2018, 16:42 Geschreven door Jean

oorzaak en gevolg moet men niet omkeren, zoals helaas vaak gebeurt in belziek.

het is net door de corruptie en bijhorende incompetentie dat er in belziek nooit iets verandert in de goede richting, en steeds veel verandert in de slechte. 

de staatsschuld is hierbij niet de oorzaak , maar het gevolg , net zoals de inertie.

afrikaanse toestanden! 

27-05-2018, 15:06 Geschreven door Wilhelmson

Er is maar n oplossing a.g. de pensioenen en dat is "iedereen, zowel plubieke, prive als zelfstandige sector, GELIJK behandelen".

Ja dat is betaalbaar als ze eens eindelijk stoppen met vreemdelingen binnen te halen, als ze eens starten met dagelijkse afvoer van vreemdelingen naar landen van herkomst, als ze een beginnen met het opruimen van die totaal nutteloze monarchie, 5 van de 6 regeringen,  van de 7 parlementen, 10 van de 10 provincies n plusminus 65% van het ambetantenaren parasietenclubje wandelen sturen te beginnen met die stoeltjesvullers in Brusselallabath.

Ik zat te kijken naar de zeverende dag waar Francken duidelijke taal sprak, jammer dat we hem niet meer geloven resp. vertrouwen, toen die huichelaar uit het Gentse zijn rotkop in beeld bracht, k heb toen maar heel snel afgesloten, dat die huichelaa nog in beeld mag komen na de ravage die hij veroorzaakt heeft "puur voor eigen profijt"???

27-05-2018, 14:42 Geschreven door Jean

Sorry voor de dt-fout. Ben diep beschaamd.

Rob

27-05-2018, 13:16 Geschreven door Rob

De helft van de Belgische ambtenaren vind dat ze een zwaar beroep hebben. Hoe durven ze?

Van de toch nogal wat ambtenaren die ik ken (administratie allerhande, justitie, politie, brandweer, onderwijs)  wordt het beroep vooral 'bezwaard' door verveling, onderling pesten, de ambetantenaar uit te hangen naar de bevolking toe, het zoeken naar redenen om wettelijk afwezig te zijn en -als ze dan al eens moeten werken- absurde regeltjes. Dat was m.i. trouwens de reden van het succes van het humoristische TV programma 'De Collega's: het was gewoon de werkelijkheid uitgebeeld.

Een paar voorbeelden:                                                                                                                                                                                                                                             - Een vriendin van mijn vrouw werkt voor het Vlaams Gewest, heeft twee gelijkwaardige oversten die elkaar niet kunnen uitstaan en zo de boel compleet in het honderd laten lopen. Om dit op te lossen hebben ze er vanuit Brussel wat psychologen op gezet met als resultaat een aantal teambuilding-sessies en onlangs het invoeren van thuiswerk langs Internet. Kwestie van  honden en katten te scheiden. Op dit thuiswerk is dus !geen enkele! individuele controle qua duur of hoeveelheid aan werk gepresteerd, met als resultaat het afschuiven van zoveel mogelijk werk onderling.                                                                                                                                                                                                                                        -Enkele jaren geleden had ik een controle in mijn bedrijf begin mei dat jaar (FOD Financiën). De controlerende dame hoorde ik tegen haar overste zeggen dat ze om medische redenen heel de maand juni niet op kantoor zou zijn. De werkelijke reden werd me achteraf duidelijk: ze had een zoontje met examens gedurende juni en bleef dan maar gewoon thuis om te controleren/helpen. Ze 'vierde' dus ziek met medeweten van oversten.                                                                                                                                                                      - Een ex-werknemer van mij  (+/- tien jaar geleden) zijn dochter 'werkte' op de administratie FOD Financiën, zij ging élke namiddag wandelen, koffie drinken en shoppen in Brussel als het iets of wat mooi weer was.                                                                                                                                                                                                 - Mijn schoonouders hebben een mooien tuin met daarin een stuk of tien Europese eiken. Die eiken worden al zestig jaar perfect onderhouden en getopt zodat ze niet te groot voor de tuin worden en een mooi bladerdak vormen tegen de zomerzon. Eén van die eiken staat aan de rand van de straat. Plots krijgen die mensen (allebei tegen de 90) een boete van 1600.00 euro (ongeveer, ik weet het exacte bedrag niet meer) te betalen wegens vernieling van een boom op gemeentegrond. Ik heb er dan een beëdigd landmeter opgezet, bleek de boom toch wel juist op hun privaatgrond te staan zeker. Verontschuldigingen van het gemeentelijk ambtenarencrapuul natuurlijk. Mijnschoonouders hebben die verontschudigingen aanvaard, ik niet.                       - Verre familie is politieagent (inspecteur heet dat dan), hij is wielerenthousiast en volgt elk jaar elk wielerevenement op televisie. Als hij dienst heeft parkeert hij de combi achter het huis van zijn moeder en gaat bij mama TV kijken met de politieradio naast hem op de bank.                                                                                             

Ik kan nog wel een uurtje doorgaan indien gewenst. Het ene verhaal al hallucinanter dan het andere.

Terug naar de'zware beroepen':

Familie van mij is brandweerman. Op sommige momenten inderdaad een fysiek zwaar beroep, alle respect. Kruip maar eens met zware bepakking op een 50-meter ladder en draag dan nog een slachtoffer naar beneden. Maar nu is de job opengesteld voor vrouwen en werden consequent de fysieke proeven 'aangepast' met als resultaat een aantal zaken die enkel door sterke mannen worden gedaan, bv. het versleuren oplichten en vasthouden van waterdarmen en spuitstukken. De vrouwen en zwakkere mannen doen dan iets anders of staan erbij en kijken ernaar.

Hetzelfde voor politieagenten, het is niet voor niets dat de vroegere 'Bottinnekes' (nu spijtig genoeg afgeschaft) in Antwerpen allemaal stevige mannen van pakweg 1.85m of meer waren. Nu bestaat die dienst nog, maar informeel heb ik vernomen.

Als iemand fysiek niet meer in staat is een bepaalde job te doen, geef hem/haar dan administratief werk of iets dat hij wel aankan. De noodtelefoons zijn ALLEMAAL onderbemand. Maar toch niet onmiddelijk op pensioen.

En dan hebben we het onderwijs. Ik heb alle respect voor onze Vlaamse leerkrachten, Maar tweëntwintig uur (50 min) lesgeven per week, volledig betaald en drie keer zoveel vakantie als een metser of dakwerker (echt een zwaar beroep). Moet er nog zand zijn? 

27-05-2018, 13:13 Geschreven door Rob

Het probleem met dit land is altijd dat men wetten en regeltjes stemt, maar dat er uiteindelijk altijd uitzonderingen worden gecreëerd. Of zoals wij ze kennen: de eeuwige achterpoortjes. Toen mijn job me te zwaar werd (wegens rugproblemen) heb ik er een aangepaste gezocht en gevonden. Niks zwaar beroep, niks dik pensioen. Geen medisch pensioen zoals voor ambtenaren.

27-05-2018, 09:52 Geschreven door Walter F.