In deze rubriek heb ik al meer dan eens gewag gemaakt van het zgz basisinkomen voor iedereen, waarmee hier en daar – zij het op kleine schaal – al geëxperimenteerd wordt (o.a. in Finland en Nederland) en dat in Zwitserland met een daar klassiek referendum werd verworpen.
Het basisinkomen is een bedrag dat zonder voorwaarden aan iedere volwassene zou gegeven worden, waarbij alle andere vormen van staatsvergoedingen (zoals werkloosheidsuitkeringen e.d.) zouden geschrapt worden. Het was een dada in het programma van het Vivant van Roland Duchâtelet, waarover Nele Lijnen (Open VLD), een van zijn vroegere medewerksters, nu een boek geschreven heeft (‘Win for Life’). Nele had er, twee jaar geleden, ook in het parlement al een resolutie voor ingediend, die echter – net zoals in Zwitserland - werd weggestemd. Het blijkt ook nu geen haalbaar idee, want het doet denken aan het ‘alles gratis’ van wijlen Stevaert, waarvan we ondertussen weten dat het niet bestaat.
Lijnen was trouwens niet de eerste die over het basisinkomen een boek schreef. Voka-econoom Stijn Decock deed dat ook al met zijn boek ‘Groei of Schaarste’. Daarin heeft hij alles eens op een rijtje gezet en kwam hij erbij uit dat een echt basisinkomen voor iedereen, dat de noodzaak tot werken opheft, niet lager mag liggen dan 1.072 euro per maand, de armoedegrens. Dat zou voor de meer dan 9 miljoen Belgische volwassenen een totaalbedrag vereisen van liefst 121 miljard euro. Dat is het dubbele van wat de staat nu besteedt aan pensioenen, werkloosheid en ziekte-uitkeringen! Die staat zou daarvoor 60 miljard extra belastingen moeten heffen, wat het Belgisch staatsbeslag – nu al een van de hoogste van Europa – zou doen stijgen van 54 naar 66%.
Mission impossible en case closed dus, waarmee nog kan worden opgemerkt dat zelfs Lijnen’s eigen partij, Open VLD, het er niet mee eens is, ook al omdat het zou kunnen zorgen voor een mogelijke vermogensbelasting. Als men de mensen die niet of minder willen werken die mogelijkheid persé zou willen geven, zou men beter het tijdskrediet opnieuw invoeren, een systeem dat pas is afgevoerd omdat het te veel kostte, maar dat altijd nog een stuk goedkoper zou uitvallen dan de vestzakbroekzak operatie die dat basisinkomen blijkt te zijn.
|