Staatsecretaris van Asiel en Migratie Theo Francken heeft de simpele zielen weer eens wakker geschud. N.a.v. een zoveelste ‘redding’ van honderden bootvluchtelingen vóór de kust van Libië door Artsen zonder Grenzen, had Theo getweet, dat dat soort reddingen indirect voor nóg meer doden zal zorgen. De AzG organisatie blijkt haar boten zo’n 500 meter van de Libische kust te stationeren, waarna ze hun sterkste lampen aanzetten om de mensensmokkelaars duidelijk te tonen waar ze zich bevinden. Die hebben dan niets anders te doen dan de vluchtelingen die richting uit te sturen, waar ze zo op de kortst mogelijke tijd worden opgepikt uit steeds gammeler wordende bootjes of wat daarvoor moet doorgaan. Deze manier van redden zorgt ervoor dat het aantal vluchtelingen (en drenkelingen) nog zal toenemen en de mensensmokkelaars steeds driester zullen worden. Francken staat met die mening niet alleen. De Britse krant The Guardian citeert de Europese grensautoriteiten die van dezelfde mening zijn en de Financial Times schrijft hetzelfde over het EU-agentschap Frontex, dat zelf ook migranten uit de zee oppikt, niet vóór de Libische kust maar dichter bij de Italiaanse.
Net als bij de zaak van dat Syrisch gezin uit West-Aleppo dat, met de hulp van een communistisch advocatencollectief, probeerde aan een visum te raken via een Belgisch consulaat, staat de politiekcorrecte wereld ook nu weer op zijn achterste poten. Dat een deel van die vluchtelingen komt uit landen in oorlog of getroffen door droogte mag dan al waar zijn, dat blijkt echter maar een deel van het verhaal. In Somalië bv vecht men al 30 jaar een burgeroorlog uit. In Jemen al meer dan 5 jaar (waarbij ook Saoedi-Arabië betrokken is, dat zelf echter geen asiel biedt, zelfs niet aan de eigen moslims). Zuid-Soedan was het eerste land sinds het einde van de kolonisatie dat in zwart Afrika onafhankelijk werd, met onmiddellijk een burgeroorlog als gevolg. Het lijkt erop dat wij die mensen ginder in leven moeten houden opdat ze zouden kunnen blijven vechten. Als daar dan nog een droogte bovenop komt, moet men de rest van de wereld niet proberen zich daarover een geweten te schoppen.
Tenslotte komt een behoorlijk deel van de Afrikaanse bootvluchtelingen uit landen waar géén oorlog wordt of geen droogte heerst. Als die mensen erin slagen Europa te bereiken, zullen ze hier geen verblijfsvergunning krijgen. Wat dan? Wie zal opdraaien voor de kosten van de repatriëring of welke andere oplossing ook, denk je: de ngo’s of de Europese belastingbetalers? Driemaal raden…
De Samaritaan uithangen op andermans kosten en daarna nog kritiek te hebben op wie realistisch blijft, is iets dat we best kunnen missen. Francken is een moedig man om niet zomaar mee te huilen in het koor van de internationale blabla, maar tijdig erop te wijzen wat fout gaat. Volgens onze nationale Charel zou hij het wel wat ‘genuanceerder’ mogen doen, voor heel wat mensen is hij zo echter goed bezig.
|