Freya Van den Bossche: Johan vande Lanotte vroeg me: ‘Kan je optellen en aftrekken?’ Ik zei: ‘Ja’. ‘Goed’, zei hij, ‘dan wordt je minister van Begroting’. Een uitspraak uit de Kaaimanquotes die slaat op de opvolging van Vande Lala door Freya in de tweede regering Verhofstadt, waarvan ik me nog herinner dat de ‘dochter van’ na een begrotingsronde een boeket bloemen aangeboden kreeg van Didier Reynders, ‘omdat ze het zo goed gedaan had’.
De gevolgen van de intrede van mooie Freya in de federale en later de Vlaamse regering waren één grote puinhoop. Vooreerst was er haar subsidiëren van de zonnepanelen, waardoor later de politieke carrière van Annemie Turtelboom de grond werd ingeboord omdat de consument er de klos van werd door de zgz ‘Turteltaks’ waarvan Annemie Freya’s puin mocht ruimen maar zij het was die de schuld kreeg. Een tweede ‘verwezenlijking’ van de Gentse schone was de zgz ‘Max Green’, een biomassacentrale in de Gentse haven, waarvan de werking in 2014 werd stilgelegd, maar door Freya weer werd opgestart net vóór de verkiezingen (zou stemmen kunnen opbrengen in haar Gent). Dat liep anders af. Eens de nieuwe Vlaamse regering was samengesteld – waarvan de partij van Van den Bossche geen deel meer uitmaakte, werd die centrale een tweede keer – en nu definitief – stilgelegd. Reden was dat die centrales de minst renderende van alle groene projecten zijn en door papierfabrikanten, meubelmakers, spaanplaatfabrikanten en andere houtbewerkers ‘economische, ecologische en sociale onzin’ genoemd worden. Het is gewoon het gesubsidieerd verbranden van hout. Als ik dat in mijn tuin doe, riskeer ik een boete…
Tussendoor was een tweede bio-project zo goed als afgeschreven. Die zou er komen in Langerlo, bij Genk, waar een kolencentrale zou worden omgebouwd tot biomassacentrale, waarin houtpellets uit Amerika (!) zouden worden opgestookt. Toen de nieuwe Duitse eigenaar, German Pellets, wie het in de eerste plaats alleen maar te doen was om een jaarlijkse subsidie van zo’n 200 miljoen euro gedurende 10 jaar(!) te incasseren, echter over kop ging, dacht iedereen dat ook dat hoofdstuk was afgesloten. Zo dachten de ketters, maar zij doolden. German Pellets verkocht de zaak nl door aan Graanul, een bedrijf uit Estland, dat nu zegt de centrale te zullen stoken met houtafval uit de Baltische staten (zo’n 15.000 ha bos – 30.000 voetbalvelden!). En niemand die zich de vraag stelt of we de grote hoeveelheid houtafval van eigen bodem daarvoor niet beter zouden gebruiken. Voorwaarden voor de riante subsidiëring zijn wel dat die Esten er zelf ook 250 miljoen euro tegenaan moeten gooien en dat de centrale functioneel moet zijn in 2018. Als ze zich daaraan houden, zou de Vlaamse regering er niet meer tussenuit komen, omdat alles zo zwart op wit staat sinds Van den Bossche dat zo knap geregeld had. ¨Pacta servanda sunt’, om het bij De Wever speek te houden.
Het is alleen maar te hopen dat die laatste voorwaarden niet vervuld raken. Op die manier spaart de Vlaamse regering (u en ik daarbij inbegrepen) de volgende tien jaar om en bij de 2 miljard euro uit en dat voor de subsidiëring van de minst groene van alle groene energiebronnen.
* De titel heb ik geleend van Geert Noels, econoom en medeoprichter van Econopolis, die stelt dat - als het project in Langerlo doorgaat - de Vlaamse belastingbetaler de dupe zal worden van een achterhaald beleid.
|