In het Nederlandse gedeelte van de Noordzee gaan ze een windpark neerzetten, vlak naast het geplande Belgische. Het Nederlandse zal wel zo’n 2,5 miljard euro goedkoper uitkomen. Hoe kan zoiets nu? Wel, vrij simpel: de Nederlanders, zakelijk zoals ze zijn, hebben hun project op een veiling verkocht en een Deens bedrijf, met ruime ervaring voor de eigen kusten aan dezelfde Noordzee, doet het dus een stuk goedkoper zonder dat er gediscussieerd moet worden over loodzware subsidies zoals dat bij ons steeds het geval is. Drie weken geleden was er een akkoord tussen de Belgische Staat, vertegenwoordigd door minister van Energie Marghem en staatssecretaris voor de Noordzee Philippe De Backer en twee offshore maatschappijen, dat echter – gelukkig maar - nog moet bekrachtigd worden met een Koninklijk Besluit én pas van kracht wordt na een wetswijziging. Beide politici hadden ter dier gelegenheid zelfs fier uitgepakt met het nieuws dat ze met het akkoord een verlaging van de subsidies met liefst 1,1 miljard euro bedongen hadden. In het licht van hoe Nederland het aanpakt, is dat maar een doekje voor het bloeden en dat kan hier bijna letterlijk genomen worden. Ikzelf schrijf in deze rubriek trouwens al enkele jaren dat we ons aan die groene stroom blauw zullen betalen. Na de zonnepanelen en de biomassacentrales, nu de windmolenparken.
Onnodig hierbij te zien dat het Belgische systeem in al zijn voegen kraakt en dat men af moet van alle mogelijke gekke vormen van oversubsidiëring. Denk maar aan wat ons nog boven het hoofd kan hangen met die biomassacentrale in Langerlo, waar we, over een periode van 10 jaar weliswaar, een dikke 2 miljard euro subsidie gaan neerleggen voor een systeem van pelletsverbranding dat ondertussen achterhaald en helemaal niet duurzaam blijkt te zijn. En dan maar klagen dat we de begroting niet sluitend krijgen, dat we steeds op zoek moeten naar extra miljarden, terwijl we diezelfde miljarden via een ondoordachte groenestroompolitiek langs deuren en vensters buiten kiepen…
|