|
Uit een vergelijkende internationale studie over werknemers die vorig jaar met pensioen gingen, blijkt dat de gemiddelde Belg één derde van zijn loopbaan niét werkt. Dat zou op zich nog niet alarmerend zijn. Misschien zijn er wel bij die een periode van hun leven het zo nauw niet namen of het niet nodig hadden, maar daar houdt het niet bij op. Ook in de niet actieve periodes, zoals werkloosheid, brugpensioen, ziekte of tijdskrediet bouwen werknemers hier pensioenrechten op, omdat die voor het pensioen gelijkgestelde periodes zijn. M.a.w. de staat past daar bij, ook als men niet werkt.
Een gemiddelde Belg werkt dus maar 2/3 van zijn actieve carrière. Vergeleken met de rest van de eurozone werken enkele Italianen en Grieken nóg minder. We zijn dus in goed gezelschap. En dan maar staken omdat men riskeert straks flexibeler (en wat langer) te moeten werken. Als we dan nog weten dat de loonkloof met de buurlanden er ook nog steeds is, dan is het al een wonder dat hier niet meer zaken hun deuren sluiten. Wat, als de Brexit straks écht van kracht wordt?
Wat dat laatste betreft, moet men echter ook wat relativeren. Primo moet Groot-Brittannië eerst nog altijd officieel melden dat het uit de E.U. wil stappen en dat kan nog een paar maanden duren. Daarna is er een periode van minstens twee jaar vóór alles zal geregeld zijn, als dat ‘alles’ er ook komt. In principe lijkt het allemaal zo eenvoudig: de U.K. neemt gewoon een statuut aan zoals Noorwegen en Zwitserland dat al hebben. Dan is men echter ook verplicht buitenlandse werkkrachten uit de E.U. vrij toe te laten en laat dat nu juist één van de punten zijn waarin de Brexit aanhangers zich niet kunnen vinden. E.e.a. laat dan ook vermoeden dat de Brexit een processie van Echternach kan worden, tenzij de U.K. compleet op eigen houtje verder zou doen. Zolang dat niet gebeurt zullen onze bedrijven aan de huidige voorwaarden kunnen blijven importeren en exporteren. De Beurzen hebben hun eerste verliesdagen nl al zo goed als gerecupereerd. Waardeverschillen op de Beurs bestaan tenslotte ook voor een groot deel uit gebakken lucht. Het enige verschil zou de daling van het Britse Pond kunnen zijn, maar alleen daarom valt de handel niet zomaar stil. Britse afnemers van onze producten vinden zo maar niet meteen een kwalitatief alternatief dat goedkoper is.
Er zal nog veel water door de Theems vloeien vóór dit zaakje geregeld zal zijn. En dan hebben we het nog niet gehad wat er daarna met Schotland (en, misschien, met Noord-Ierland) kan gebeuren. De Spaanse eerste minister (in lopende zaken) Rajoy heeft al laten weten dat hij nooit zal toelaten dat Schotland bij de E.U. komt. Hij zou beter eerst eens proberen in zijn eigen land wat orde te scheppen…
|
