De onverklaarbare redenen van het Gentse gerecht ... dat er in een grijs verleden toe kwam om het Vlaams Blok in zijn zoveelste proces te veroordelen, op aanstoken van het blauw konijn, en dat het dossier over aandelenhandel met voorkennis van een blauwe minister in functie meteen verticaal klasseerde. Men zou beter ook een parlementair onderzoek voeren naar dat stinkende blauwe Gentse gerecht.
Toelichting :
Aandelenhandel met voorkennis is uiterst moeilijk concreet te bewijzen, aangezien niemand andermans gedachten kan lezen. Precies daarom hanteert elk (beursgenoteerd) bedrijf een gedragscode, deel uitmakend van het arbeidsreglement, waarbij het formeel verboden is om tijdens bepaalde periodes transacties in aandelen van het eigen bedrijf te verrichten. Deze periodes verschillen naargelang de werknemerscategorie waartoe men behoort. Logischerwijs zal het managementcomité dat de aandeelhoudersvergadering voorbereidt van meer (koers)gevoelige bedrijfsinformatie op de hoogte zijn dan de jongste bediende. Toch zal ook die laatste, noch zijn partner (en evenmin zijn naaste familieleden!) in de dag(en) voorafgaand aan het bekendmaken van de bedrijfsresultaten eigen aandelen mogen kopen of verkopen. Bij managers loopt die verboden periode dus op tot weken en zelfs maanden. Maar ook het loutere feit op zich van te handelen in eigen aandelen wanneer men rechtstreeks of onrechtstreeks op de hoogte is van koersgevoelige informatie, wordt tout court beschouwd als handel met voorkennis en er hoeft verder niets meer 'bewezen' te worden. De werknemer die dat verbod negeert, loopt tuchtstraffen op conform het arbeidsreglement.
Ministers daarentegen hebben geen arbeidsreglement en al zeker geen gedragscode. Nochtans zou Karel uit Berlare, die zich zo graag wil vergelijken met een captain of industry, volgens het arbeidsreglement van Fortis op staande voet ontslagen zijn wanneer hij slechts een contract had gehad om de WC's te kuisen. Maar voor het Gentse gerecht is hij niet schuldig.
Om elke zweem van belangenvermenging en handel met voorkennis te vermijden, beheren managers hun eigen beleggingsportefeuille doorgaans niet zelf, ook al bevat die aandelen van het eigen bedrijf, maar zij besteden die integraal uit aan professionele vermogenbeheerders. Van dergelijke topmensen wordt trouwens ook verwacht dat die absoluut geen tijd hebben om zich nog intensief dagelijks met hun persoonlijke financies bezig te houden. Managers dus niet. Ministers wel, dan?
Toemaatje : Luc baron Vansteenkiste, die in dezelfde zaak door het Brusselse gerecht werd vervolgd en zelfs heel even in de gevangenis zat, heeft zijn proces afgekocht na het betalen van een minnelijke schikking van 9 miljoen euro, en is vandaag de dag nog altijd voorzitter van ... het Prins Filipfonds.
Ons kent ons kent ons, maar stinken doet het aan alle kanten.
22-06-2016, 02:10
Geschreven door bertie
|