Vlaanderen voerde in 2015 voor iets meer dan 300 miljard euro uit. Dat is een nieuw record en een stijging met meer dan 2% tegenover 2014. Doordat de import niét steeg, betekent dit een vooruitgang in deze toch moeilijke tijden. Het Vlaamse aandeel in de Belgische export klimt daarbij tot meer dan 83%, alle hoerageroep van Waalse minister-president Magnette ten spijt. Hij zou er beter voor zorgen dat ze bv bij FN in Herstal weer aan het werk gaan. In dat bedrijf, nota bene: eigendom van het Waalse Gewest, wordt al enkele dagen gestaakt omdat men daar vreest dat een deel van de productie naar het buitenland zou kunnen verhuizen. Misschien zelfs naar een land of regio waar wat minder gestaakt wordt. Het is de zoveelste staking die er uitbreekt nog vóór er gepraat werd.
Het zou kunnen dat de Vlaamse export dit jaar niet verder zou stijgen, misschien zelfs zakken. Dat heeft te maken met de aanslagen en het slechtere imago van België in het buitenland en geldt in de eerste plaats voor de absolute cijfers. Procentueel zal het Vlaamse aandeel waarschijnlijk zelf wél stijgen, omdat het Brusselse een nog grotere knauw te verwachten heeft en geen mens gelooft dat Wallonië daarvan iets zal goedmaken. ‘En Wallonie on parle le français, en Flandre on travaille’, zoals het mopje daarover zegt.
In het kader van bovenstaande is een handelsmissie naar India, zoals die van Geert Burger, met 55 deelnemers – de grootste zending ooit tot nu toe – belangrijk voor de verdere uitbouw van Vlaanderens export. India is geen land, maar een continent, met méér dan één miljard inwoners dat – dooreen genomen – nog steeds arm is, maar waar men vooruit wil. De economie stijgt er met 7,5% dit jaar, iets waar men in Europa alleen maar van kan dromen. In tegenstelling tot China is India een democratie, de grootste in de wereld, wat toch iets meer garanties biedt.
---
En dan nog iets heel anders: vanaf september zal de tekst van het Onze Vader in Nederland en Vlaanderen dezelfde zijn. Tot nu toe was dat niet het geval. Zo wordt o.m. het woord ‘bekoring’ bij ons vervangen door ‘beproeving’. Enfin, een soort cosmetische ingreep, zou ik zeggen. In mijn vlegeljaren hadden wij trouwens zelf al een eigen tekst voor dat gebed gemaakt:
‘Onze Vader die in de hemelen zijt,
is een stukske van zijn hemdslip kwijt.
Boven alle vrouwen,
wie ’t vindt, die mag het houen’.
|