De kogel is door de kerk. De lang aangekondigde ‘bazooka’ (het opendraaien van de geldkraan) van de Europese Centrale Bank (ECB) is sinds donderdag een feit. Hoe het allemaal in elkaar zit, kan men lezen in de serieuze kranten. Zelf wil ik me beperken tot enkele randbemerkingen.
Eerst en vooral is er de vergelijking met de States, waar eenzelfde actie er mede voor gezorgd heeft dat de economie daar weer fatsoenlijk draait. Dat het daarom ook hier zou lukken, is wishful thinking. In de USA heb je één begroting, één minister van Financiën en één centrale bank. In de eurozone, waar het gaat om een veelvoud van dat alles, heeft men er de centrale nationale banken bij moeten betrekken, omdat anders het risico bestond dat bv de Duitse belastingbetaler zou opdraaien voor Griekse schulden. Nu kan dat hoogstens nog voor 20%, de andere 80% moeten door de eigen nationale banken worden opgekocht. Daardoor is de eurozone nog altijd geen monetaire unie, maar eerder een federatie.
En dan is er onze nieuwste minister zonder Financiën, Van Overtveldt, die op dezelfde dag komt verklaren dat de spaarders de dupe zullen zijn. De man heeft gelijk, dat wel, maar dat dit te gebeuren stond wist men al zo lang, dat hij dat wel op een eerder tijdstip had kunnen zeggen. Nu zorgt hij alleen maar voor nodeloos gekibbel. Hij zal nog veel moeten leren om een lepe politieker te worden. Trouwens, of de mensen voor hun spaargeld straks 0,25% of 0,15% krijgen, iets daartussen of net erboven (of eronder), zal voor de meeste onder ons worst wezen. We worden er trouwens ook op een andere manier allemaal armer van, ook de niet-spaarders. Door deze kwantitieve versoepeling (QE voor de aficionados) zakt de waarde van de euro, wat goed is voor de export, maar slecht voor wie naar buiten de eurozone bv op vakantie wil of voor de producten die van buiten de zone moeten worden ingevoerd. Eigenaardig, dat men daar weinig over hoort.
Tenslotte krijgt het nieuwe systeem de volgende weken waarschijnlijk al zijn eerste vuurdoop, als de uitslag van de Griekse verkiezingen bekend zal zijn en men zal weten of de uiterst linkse Syriza partij al dan niet de volstrekte meerderheid (in zetels) zal halen. In dat geval zal het moeilijk worden die zaak naar de Griekse kalenden te sturen…
|