Ik kom even terug op mijn artikel van gisteren, waarin ik het had over
de vijfde colonne van CD&V binnen centrumrechts. Het is nl opmerkelijk
dat de enige twee ministers, die die partij in de federale regering heeft,
allebei uit het middenveld komen en niet uit de vakbond, zoals dat wel het
geval is in de Vlaamse deelregering. Over Koen Geens' departement wil ik
me (nog) niet uitspreken, maar met dat van Kris Peeters is er wel iets
speciaals aan de hand. Want, alhoewel Peeters overkomt van Unizo, lijkt
het wel alsof hij de meest syndicale is van de hele regering. Om dat te
begrijpen, moet men wel eens zien wie er van Peeters' kabinet deel
uitmaakt.
Naamgenoot Eddy Peeters is er kabinetschef. De man heeft een ACV
-etiket. De directeur is Liesbeth Sommen, die men niet zomaar links kan
noemen, maar die bv wel een vaste rubriek heeft op de website van Knack,
een blad dat sinds het vertrek/ontslag van Rik Van Cauwelaert en Koen
Meulenaere een flinke bocht naar links heeft genomen. Kers op de taart in
het kabinet Peeters is echter Peter Vansintjan, ooit kabinetschef van Joëlle
Milquet (jaja!), toen die nog federaal minister van Werk en Binnenlandse
Zaken was. Vansintjan is een echte syndicalist, berucht om zijn radicaal
linkse uitspraken. Na 25 mei verklaarde hij o.m. dat hij uit de politiek zou
stappen als de N-VA mee aan de macht zou komen. Jammer genoeg heeft
hij dat niét gedaan en is hij nu waarschijnlijk de drijvende kracht achter de
ogenschijnlijke onschuldige pogingen van Kris Peeters om het programma
van de regering Michel af te zwakken.
Op die manier is Peeters wel ver verwijderd geraakt van zijn roots bij
Unizo en wordt hij nu het linkse geweten van de federale regering.
Misschien kwaad omdat hij zijn Vlaams speeltje is kwijtgeraakt?
|